Өлең, жыр, ақындар

Жер

  • 18.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1192
Қалың қара толқындай,
Қалқиды бұлт қасымда.
Үн қосады жел тынбай,
Көктегі ұлан-асырға.
Мен де келем әндетіп,
Бірақ дүлей көкті емес.
Қиялымды өрлетіп,
Қиядан жер қақты елес.
Пропеллер зіркілдеп,
Жарды көктің бұлттарын.
Көк даусынан күштірек
Жердің үні — ұққаным.
Жұлдыздан да жап-жақын
Алтын жерім көрінді.
Сүйем отты сезіммен
Жердегі ұлы өмірді!
Көкке шығып айқайлап,
Көтерем жер атағын!
Жер үстінде тұр жайнап
Советтік зор Отаным!
Мейлің аспан түбіне
Темір топшы тарт, самға.
Туған жерді танимын,
Юпитерде тұрсам да!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күлімдейді Рақым шал

  • 0
  • 0

Көк майсаның аңқиды қалай исі? —
Кенеле бір иіскеп қалайыншы.
Аунайыншы кілемдей көгалыма,
Қазотысын кеудеме қадайыншы.

Толық

Василий Раковсийге

  • 0
  • 0

«Менің мысты қалам!» — деп мақтанасың,
Тусаң да сонау Тамбов орманында.
Сүйемін мен де кеннің жас қаласын,
Бұл — менің өлеңім де, арманым да!

Толық

Шет өлкеде, жат елде

  • 0
  • 0

Шет өлкеде, жат елде,
Туған жерден тым жырақ,
Түн күзетте жүргенде,—
Түндей қатып тұнжырап.

Толық

Қарап көріңіз