Өлең, жыр, ақындар

Жел

  • 20.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1470
Сен кезбе жел, еркесін,
Неткен бұндай?
Кездің қазақ өлкесін —
Ерке ұлыңдай.
Шымшып өтіп бұралған.
Өзендерін,
Сүйдің гүлін нұр тамған,
Бізден бұрын,
Серуендеп кең дала
Шығандарын,
Шалқып басқан сен ғана
Шыңның бәрін.
Мен серіні көрмедім,
Сылқым сендей,
Бір әнің жоқ гүлдерің
Сүйсінгендей.
Қызғанамын сенен жел,
Даланы мен.
Озам сенен, жолды бер,
Дауыл үнмен.
Құйындаған үніммен
Толғап әнді,
Сүйем сенен бұрын мен
Кең даламды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алатауға

  • 0
  • 0

Тусам да теріскейде, қыр бетінде,
Тау — бесік қиялымды тербетуге
Күн сайын асқарыңа, Алатауым,
Қараймын ойларымды өрлетуге.

Толық

Монтесса

  • 0
  • 0

Түнерген аспандағы бұлт кетсе,
Күлімдеп сұлу қыздай күн жарқ етсе,
Жайраңдап жұрт шығады Хенилде үйден,
Табиғат мұңлы жанға нұрын төксе.

Толық

Ая қыз

  • 0
  • 0

Тыңда, жас балалар,
Тыңда сен де бөбегім.
Төгілсін ақ моншақтай
Сендер үшін өлеңім.

Толық

Қарап көріңіз