Өлең, жыр, ақындар

Жел

  • 20.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1428
Сен кезбе жел, еркесін,
Неткен бұндай?
Кездің қазақ өлкесін —
Ерке ұлыңдай.
Шымшып өтіп бұралған.
Өзендерін,
Сүйдің гүлін нұр тамған,
Бізден бұрын,
Серуендеп кең дала
Шығандарын,
Шалқып басқан сен ғана
Шыңның бәрін.
Мен серіні көрмедім,
Сылқым сендей,
Бір әнің жоқ гүлдерің
Сүйсінгендей.
Қызғанамын сенен жел,
Даланы мен.
Озам сенен, жолды бер,
Дауыл үнмен.
Құйындаған үніммен
Толғап әнді,
Сүйем сенен бұрын мен
Кең даламды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала дауылы

  • 0
  • 0

Неваның толқын сыймай арнасына,
(Қарап тұр соны біреу жар басында)
Дауыл қысып тұрғандай долданады,
Аспанда аңдай бұлтпен арбасуға.

Толық

Қап тауының бұлбұлы

  • 0
  • 0

Өткен ғасыр, өткен заман,
Көне дүние, күңгірт шақ.
Қайғы күйін шерткен адам.
Тіл тұтығып, дерт құсап.

Толық

Кездесу

  • 0
  • 0

Кездесті бұл екеуі
Түн ішінде құмда бір.
Бұрылып қалай өтеді?—
Қалың оба, сұр дауыл.

Толық

Қарап көріңіз