Өлең, жыр, ақындар

Жел

  • 20.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1514
Сен кезбе жел, еркесін,
Неткен бұндай?
Кездің қазақ өлкесін —
Ерке ұлыңдай.
Шымшып өтіп бұралған.
Өзендерін,
Сүйдің гүлін нұр тамған,
Бізден бұрын,
Серуендеп кең дала
Шығандарын,
Шалқып басқан сен ғана
Шыңның бәрін.
Мен серіні көрмедім,
Сылқым сендей,
Бір әнің жоқ гүлдерің
Сүйсінгендей.
Қызғанамын сенен жел,
Даланы мен.
Озам сенен, жолды бер,
Дауыл үнмен.
Құйындаған үніммен
Толғап әнді,
Сүйем сенен бұрын мен
Кең даламды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шет өлкеде, жат елде

  • 0
  • 0

Шет өлкеде, жат елде,
Туған жерден тым жырақ,
Түн күзетте жүргенде,—
Түндей қатып тұнжырап.

Толық

Көктем

  • 0
  • 0

Күн мен гүлдің көктемі!
Сен дүниенің мәңгі жаңа нұрысың.
Сен күніңмен күліп тұрған көктегі,
Кеңейтесің бар ғаламның тынысын.

Толық

Сұңқар туралы аңыз

  • 0
  • 0

Осынау арнау жырдың есесіне,
Кешіккен сәлемімді кешесің бе?
Есіркеп тұрмын қарап,
Ескі үйге —

Толық

Қарап көріңіз