Өлең, жыр, ақындар

Тұралы мен әкесі

  • 25.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1218
Жиылыс ұзап тарады
Қайтты үйіне Тұралы.
— Не мәселе қаралды? —
Деп әкесі сұрады.
— Мәселесі көп екен.
Басым болды сын жағы.
Бір мәселе — мен екем,
Мені қатты сынады.
Жоқ-ау енді шынында,
Өзгенікі бір басқа,
Мені тіпті шуылдап,
Жазғырады құр босқа.
Әсіресе Тұрағұл,
Жандай-ақ бір қасы бар...
— Сонда дағы, шырағым,
Шикілігің бар шығар.
Жазғыруға кім ынтық
Жөні бар ғой айыптың...
— Жазығым кеше ұмытып,
Қой суармай қойыппын.
Жатады олар несіне,
Сөз шығын сондайға!
Ертесі не, кеші не
Қой су ішсе болмай ма? —
Деді ол кейіп, түксие:
— Шөлдеп келдім, шай бар ма?
— Ертесі не, кеші не
Бір шай ішсең болмай ма? —
Деді әйелі Гүлжамал,
«Батыр» басын шайқады!..
Күбір етті: — бар ма амал,
Бұл да есесін қайтарды!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тартыста

  • 0
  • 0

Бұлттардың шашағына қызыл тағып,
Жердегі нұр сәулесін жиып алып,
Жаз күні жалын шоқ боп жанған күйі
Қойнына көкжиектің кірді барып.

Толық

Өзбек досыма

  • 0
  • 0

Өзіңмен тел еміп өстім Сырды мен,
Бірге бастым Мырза шөлдей қырды мен,
Мәңгі-бақи құшақтасып жатсын деп,
Жайған өзі табиғаттың бір кілем.

Толық

Оңаша ойлар

  • 0
  • 0

Көп болды қалам сырласпай,
Ақындық құрмай өлді-ау күн.
Көкірегімнен жыр қашпай,
Ішімде бірақ ояумын.

Толық

Қарап көріңіз