Өлең, жыр, ақындар

Айдарбайға

  • 29.05.2019
  • 0
  • 0
  • 924
Жалынып, жазып маған сөз бер дейсің,
Қиялды қызғылықты өзгер дейсің.
Зейілім сөзден шығып кетті десем,
Боғыңды еріндің, - деп, езгендейсің.
Басында балалықтың барда дәуірі,
Ешкімнің абыройын көзденбейсің.
Жағдайсыз жазған сөзім бола қойса,
Ағаңды ақымақ болып безгендейсің.
Атымын айтқан сөздің аңғаруға,
Татаусыз таразымен безбендейсің.
Қолайлы қиял сөздер қамданайын,
Деміңді ал демей-ақ, тез бер дейсің.

1910



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанатты аттар хикаясы

  • 0
  • 0

Билеген Дәуіт ұлы көп мәмлакат,
Етпеген орны жоқ ед ол үкімат.
Перілері бәйек болып қызметінде,
Тұтысты төбесінде құстар қанат.

Толық

Жер жүзін жеті қабат зұлмат басты

  • 0
  • 0

Заң азды, төресі әділ хан жоғынан,
Тозды жұрт тойып жейтін нан жоғынан.
Қыран құс қайда ұшарын біле алмай тұр,
Алып жер ашыққанда аң жоғынан.

Толық

Сақиға

  • 0
  • 1

Ағаңнан ілтимас сөз, інім Сақи,
Ерде бар кездескенде ердің ақи.
Шаппамның басы босап, тыңдамайды,
Түзеліп бұрынғыдай десем қақи.

Толық

Қарап көріңіз