Өлең, жыр, ақындар

Айдарбайға

  • 29.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1055
Жалынып, жазып маған сөз бер дейсің,
Қиялды қызғылықты өзгер дейсің.
Зейілім сөзден шығып кетті десем,
Боғыңды еріндің, - деп, езгендейсің.
Басында балалықтың барда дәуірі,
Ешкімнің абыройын көзденбейсің.
Жағдайсыз жазған сөзім бола қойса,
Ағаңды ақымақ болып безгендейсің.
Атымын айтқан сөздің аңғаруға,
Татаусыз таразымен безбендейсің.
Қолайлы қиял сөздер қамданайын,
Деміңді ал демей-ақ, тез бер дейсің.

1910



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іскендір хикаясы

  • 0
  • 0

Бектерім "Сөйле!" дедің мәжіліс құрып,
Мәжіліс мысалында — алтын тұлып.
Олжаға ойдағы жоқ ұшырасып,
Жүрегім етіп отыр "дүріп-дүріп".

Толық

Дәруіш хикаясы

  • 0
  • 0

Кидіріп бір кедейге бейбәһә тон,
Сұлтаны Шам Шәриптің беріп ет шен.
Соны да тыңдасаңдар сөз қыламын,
Дертіне қасталардың болғандай ем.

Толық

Мен қалдым қайғы-қасірет қапасында

  • 0
  • 0

Аталық ақымды мен кештім, балам!
Өкшелес өзімменен өстің, балам!
Халқыңа хабарыңмен қамқор болып,
Сәуірдің самалындай естің, балам.

Толық

Қарап көріңіз