Өлең, жыр, ақындар

Тыңдатайын азырақ

  • 29.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1303
(әзіл өлең)

Тыңдатайын азырақ,
Ер Үсеннің дастанын.
Қанады құлақтың құрышы,
Қойыңдар сөзін басқаның.
Азды көпке теңгерер,
Жәрдемшісі болмай жүр,
Есіл де ғана қасқаның.
Көкірегін көтеріп,
Көп ішінде күлмейді.
Көргенім жоқ көзіммен,
Адамнан мұның сасқанын.
Қара ерсе қасына,
Қалыңға қарай шабар еді,
Ойламай-ақ бас қамын.
Сермер еді семсер орнына,
Қолына беріп қойсаңдар,
Тәженнің шоқпар аспабын.
Жетектеуге тым қайым,
Масақ науқан кезінде,
Теке-лақтың саспағын.
Ер кісіде ес бар ма,
Бұрынырақта бір қырған,
Қазанбай атты бабайдың,
Қазанының қаспағын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әбибулла мен Аллаяр хикаясы

  • 0
  • 0

Халық болып қатыра судан келдік мұнда,
Нәпсінің ойлап қамын дедік: "Іңга!".
Ананың алдын жайлап отыз айдай,
Емшектің еміп сүтін сарықтық жұмыла.

Толық

Мәрді дихан

  • 0
  • 0

Тіл — тілмаш, ақыл — уәзір, көңіл — сұлтан,
Нәпсі — тақ, кеуде — сарай, жығасы — тән.
Қол — жендет, көз — қарауын, құлақ – тыңшы,
Аяқ — құл, мұрын — дәрігер, шамшырақ — жан.

Толық

Адам

  • 0
  • 0

Қимаймын "адам" — "далын" надандарға
Надан көп осы жүрген адамдарда.
Далаға "далдың" әрпін жібермеңдер,
Ғылымға ойдың көзін қадаңдар да!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар