Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2459
Қарайды ол алыс түйіліп –
Барады-ау, сірә, шалғайға.
Арманшыл ойлар жиылып,
Әжім боп қатты маңдайға.

Махаббат, жастық, мас ақыл,
Дүниені алға жайып сап;
Айдынға желсіз тасатын
Қарайды ол кейде айыптап:

«Сапырып суды құлатты
Жыра мен жартас қолтығы;
Көбігі болса бұлақтың,
Толқыны қайда, толқыны?!

Еркің бар қайда бұрсаң да
Толқынды тапсаң тауды ырғап.
Ақса ғой деймін жыр сонда
Ойларға бөгіп, ауырлап».

Естиді құлақ бір үнді,
Үлгермес ақыл оны екшеп.
Қасықтап жиған жырыңды,
Төгер ме ең, ақын, шелектеп!

Келеді оймен күн кешіп,
Жырына аздап жан кірді.
Үміт пен сезім мінгесіп
Қиялдың белін талдырды...

Ақыным қарап қалыпты,
Қызықты ойлар жыр сала;
Аңсар ма ол биік даңқты,
Өзі одан биік тұрса да...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Салмақсыздық

  • 0
  • 0

Жақсылық — жас,
Жылдар жаңа,
күн өзге:
ердің даңқы дарыды енді бір езге...

Толық

Алты карта

  • 0
  • 0

Балта түсті,
мәткең бар ма — соқ, қане!
Бір соғарға жарайтын күш жоқ па әлі?!
Қызды-ау ойын,

Толық

Несібесін шұқып терді ел тары ғып

  • 0
  • 0

Несібесін шұқып терді ел тары ғып,
тары десе – қарайды елдің бәрі ұғып.
Ұғу түбі – әрі қайғы, әрі үміт.
...Соның бәрін жеңіп келсең, кәрілік,

Толық

Қарап көріңіз