Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2399
Қарайды ол алыс түйіліп –
Барады-ау, сірә, шалғайға.
Арманшыл ойлар жиылып,
Әжім боп қатты маңдайға.

Махаббат, жастық, мас ақыл,
Дүниені алға жайып сап;
Айдынға желсіз тасатын
Қарайды ол кейде айыптап:

«Сапырып суды құлатты
Жыра мен жартас қолтығы;
Көбігі болса бұлақтың,
Толқыны қайда, толқыны?!

Еркің бар қайда бұрсаң да
Толқынды тапсаң тауды ырғап.
Ақса ғой деймін жыр сонда
Ойларға бөгіп, ауырлап».

Естиді құлақ бір үнді,
Үлгермес ақыл оны екшеп.
Қасықтап жиған жырыңды,
Төгер ме ең, ақын, шелектеп!

Келеді оймен күн кешіп,
Жырына аздап жан кірді.
Үміт пен сезім мінгесіп
Қиялдың белін талдырды...

Ақыным қарап қалыпты,
Қызықты ойлар жыр сала;
Аңсар ма ол биік даңқты,
Өзі одан биік тұрса да...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктем әсерінен

  • 0
  • 0

Жасыл түсті секілді нұр, арай да,
жасып қалған секілді алап, маңай бар.
Тастардан да сабыр қашқан тәрізді,
Кәрінің де ақылы жоқ абайлар.

Толық

Кітапханада

  • 0
  • 0

...Жаным менің тұрды ауырып, кім емдер,
маған, маған бір жақсылық тілеңдер.
Қасық бал бер — қаңсып тұрды таңдайым,
миым менің кеуіп тұрды — үнем бер!

Толық

Талай күзде, көктемде

  • 0
  • 0

Талай күзде, көктемде
көзің болды байпақтай:
Тасып бір тасып кеткенде
құятұғын сай таппай.

Толық

Қарап көріңіз