Өлең, жыр, ақындар

Менікі ғой, менікі ғой бұл аспан...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 4122
Менікі ғой, менікі ғой бұл аспан,
Көкжиегі келешекпен ұласқан.
Мына жаздың қызғалдағы – үмітім,
Ұлы жердің кеудесінде гүл ашқан.

Шың басына тұрсын мейлі қар құйып,
Дүниеде нелер биік – Ар биік.
Көк жалғызы – ай да менің арманым,
Арманым ғой әлемдегі бар биік.

Арман, арман! Ол да мендік, өзімдік,
Көтерейін, кетерейін төзім ғып.
Күн шыққанда – Күншығыс боп оянып,
Күн батқанда – Күнбатыс боп көз ілдік.

Көк жүзіне адам ізін салды, әне,
Менікі ғой жақсы күндер алдағы.
Жақсылықтың бәрі... бәрі – меншігім,
Менікі емес, менікі емес қалғаны!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тау баурайы бу боп тұр, бұлыңғыр тұр

  • 0
  • 0

Тау баурайы бу боп тұр, бұлыңғыр тұр,
тістеп қапты тентек жел тілін қырқып.
Алба-жұлба жасады-ау бұлттың төсін
шыршалардың бұтағы іліп-жыртып.

Толық

Тыныштық

  • 0
  • 0

Ақша бұлтқа ақ шыңдар тұр жарасып,
бұлттар көшсе — көшердей бірге адасып.
Оятады бұтаны жел ақырын
Шық-көздерін жапырақтың тырнап ашып.

Толық

Бір сәт

  • 0
  • 0

Жұлдыздары жымың-жымың күліп түн
жібек нұрын шашып тұрды үміттің.
Қашан еді, қай түп еді? —
Ұмыттым.

Толық

Қарап көріңіз