Өлең, жыр, ақындар

Менікі ғой, менікі ғой бұл аспан...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 4004
Менікі ғой, менікі ғой бұл аспан,
Көкжиегі келешекпен ұласқан.
Мына жаздың қызғалдағы – үмітім,
Ұлы жердің кеудесінде гүл ашқан.

Шың басына тұрсын мейлі қар құйып,
Дүниеде нелер биік – Ар биік.
Көк жалғызы – ай да менің арманым,
Арманым ғой әлемдегі бар биік.

Арман, арман! Ол да мендік, өзімдік,
Көтерейін, кетерейін төзім ғып.
Күн шыққанда – Күншығыс боп оянып,
Күн батқанда – Күнбатыс боп көз ілдік.

Көк жүзіне адам ізін салды, әне,
Менікі ғой жақсы күндер алдағы.
Жақсылықтың бәрі... бәрі – меншігім,
Менікі емес, менікі емес қалғаны!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ештеңе айтпайтын қарт

  • 0
  • 0

Мына момын даланың желі де есіп біткен-ді,
Момын толқын жарға ұрып,
бір солқ етіп бүктелді —
ымырт түсті Жайыққа,

Толық

Шығыс жақтан келсе-дағы таң күліп...

  • 0
  • 0

Шығыс жақтан келсе-дағы таң күліп,
Шығыс жақта сұрапыл бір шайқас бар:
Ұрды шапақ қара бұлтты қан қылып,
Қызыл гауһар сықылданды жай тастар.

Толық

Кеңістік жөнінде

  • 0
  • 0

Жалғызбын деп көкіректі шіреп сіз,
айдала деп айқай салма ретсіз:
Тау — киесіз,
дала болмас иесіз,

Толық

Қарап көріңіз