Өлең, жыр, ақындар

Сезімдер ғажабы...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1924
Сезімдер ғажабы
Қиялда құбылып;
Ашудың азабы
Алқымға тығылып.

Сүрініп, жығылып,
Қайтасың таси кеп.
Ақыры ұғынып
Көнесің бас изеп.

Жаның – мас, ой-жалын
Әлі де түңілме.
Үндемей койғаның
Жөн болар түбінде.

Тіл жомарт, өлең бай
Жоқ-барды амалдай;
Алам деп бере алмай,
Берем деп ала алмай;

Қызық қой бұл адам –
Көрінбей құтылды.
Күн бата құлаған
Көлеңке сықылды.

Жо, жо, жоқ, достарым,
Бұл емес айтарым.
Келмейді қостағың?–
Мұны да байқадым.

Тұрғам жоқ шағынып,
Шағыну – бойға мін.
Келеді ағылып
Өзімнің ойларым.

Ол ойым бүй дейді:
«Барлық гәп намыста!»
Шындықты сүйрейді
Қиялдан да алысқа.

Ол ойым былай дер:
«Өрмеле! Өрмелеп
Құласаң – құлай бер,
Құлауға да ер керек! »..

Мезгіл де бір керім,
Сусиды сынаптай.
Түк қылмай жүргенім
Барады шыдатпай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бетіңе талай шимай жатып ап жүр

  • 0
  • 0

Бетіңе талай шимай жатып ап жүр,
Кей сөздің қызыл көзі шатынап жүр.
Шынымды жазайын деп арлылар жүр,
ақылды сөз жазам деп ақымақ жүр.

Толық

Кім кінәлі?

  • 0
  • 0

Көгіс-сұрқай аяқтары тырбиып
Өліп жатты тротуарда балапан:
атқан секілді еді жаңа ғана таң,
Әлдекімге өлетін де уақыт болып қалған ба? —

Толық

Болса да алап – ойлы алап...

  • 0
  • 0

Болса да алап – ойлы алап,
Ағады өзен аңқылдап.
Қыздардың жолы қайдалап,
Жәудіреп қарайд салқын бақ.

Толық

Қарап көріңіз