Өлең, жыр, ақындар

Сезімдер ғажабы...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2058
Сезімдер ғажабы
Қиялда құбылып;
Ашудың азабы
Алқымға тығылып.

Сүрініп, жығылып,
Қайтасың таси кеп.
Ақыры ұғынып
Көнесің бас изеп.

Жаның – мас, ой-жалын
Әлі де түңілме.
Үндемей койғаның
Жөн болар түбінде.

Тіл жомарт, өлең бай
Жоқ-барды амалдай;
Алам деп бере алмай,
Берем деп ала алмай;

Қызық қой бұл адам –
Көрінбей құтылды.
Күн бата құлаған
Көлеңке сықылды.

Жо, жо, жоқ, достарым,
Бұл емес айтарым.
Келмейді қостағың?–
Мұны да байқадым.

Тұрғам жоқ шағынып,
Шағыну – бойға мін.
Келеді ағылып
Өзімнің ойларым.

Ол ойым бүй дейді:
«Барлық гәп намыста!»
Шындықты сүйрейді
Қиялдан да алысқа.

Ол ойым былай дер:
«Өрмеле! Өрмелеп
Құласаң – құлай бер,
Құлауға да ер керек! »..

Мезгіл де бір керім,
Сусиды сынаптай.
Түк қылмай жүргенім
Барады шыдатпай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О, туған жер, өз деміңді бір алған

  • 0
  • 0

О, туған жер, өз деміңді бір алған
Сеземін мен таңғы сұрғылт мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
Шоқалдар мен бұталардан құралған.

Толық

Шаншу

  • 0
  • 0

Ат мініп өскен аулақта,
даланың ұлы ем деп мен де
қараймын енді тау жаққа,
жүрегім шаншып кеткенде.

Толық

Соқ, сағат! (1 басылым) цикл

  • 0
  • 0

Иегін тау сүйеп Жиекке
Үмітін тұр артып.
Тағы бір ғажайып түн өтті –
Тек қана үлгердім құмартып.

Толық

Қарап көріңіз