Өлең, жыр, ақындар

Өткеріп сезімді күн, төзімді айды...

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2379
Өткеріп сезімді күн, төзімді айды,
Іздесем табар едім сөз ыңғайлы;
Сөзді емес, отырып-ақ өз төсіңде,
Туған жер, ойланамын өзің жәйлі.

Баяғы жұбатам деп бір үмітті
Жүректің жиып-терген жыры бітті.
Біткен жоқ ойлар бірақ, Сірі-дала
Көтеріп жатқаннан соң тірі жүкті:

Ол жүгің... күліңіз Жер, жылаңыз, Жер,
Ол жүгің – мына біздер, мына біздер;
Үнімді, үкімімді тыңдатам деп,
Басынан Алатаудың құлақ іздер.

Бірақ та тыңда демен саған мені,
Тек қана мені ұлым деп санар ма еді;
Сонау бір Қошалақтың құм шағылы –
Уа, менің көз жасымның тамар жері.

Бұлтты жәй айдағанда самал легі,
Күн күлсе – ол мейрімің маған ба еді?
Төбеңде тудым сонда нүктедей боп,
Уа, менің бақытымның жанар жері!

Бұл жерге көп қарайлап көз ұлғайды,
Көңілге тездік қуат, төзім – қайғы.
Албыртам, асығамын аз өмірде
Туған жер, ойлайын деп өзің жәйлі.

Кетсе де қайғы жығып, қырсық ұрып,
Жырлаймын – жараттың ғой жыршы қылып.
Жырларым сен туралы, о туған жер,
Далаңның қыртысына жүр сүрініп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл

  • 0
  • 0

Бүр жарды, әне, бір бұта
Жасыл тартты кең өлкем,
сол болар деп күні ертең
саялайтын көлеңкем,

Толық

Өзім

  • 0
  • 0

Болмаса да көк өзенім гүрлеген,
көп өзенмен бірге ағамын, бірге мен.
Ой түбінен ойнап туған жырменен
тыныш таппай – тірі болып жүр денем.

Толық

Сенің, туған жер, деміңді бір алған

  • 0
  • 0

Сенің, туған жер, деміңді бір алған
сеземін мен таңғы самал, мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
шоқалдар мен төбелерден құралған.

Толық

Қарап көріңіз