Өлең, жыр, ақындар

Шанада

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2274
Айнала аппақ, аппақ дала қар аппақ,
Ойнайды жел аппақ қарды парақтап.
Бір шанада екеу отыр құнысқан,
Шана артында үйіріледі күміс-шаң.

Тұяқтардан кесек-кесек ұшқан қар
Домаланып безіп барад - ұстаңдар!
Құрысқан қол көтерілген жағаны
Әлсін-әлсін ебедейсіздеу қағады.

Таяп қалды, таяп қалды екінді.
Боз аспанның батыс жағы кетілді.
Бірте-бірте қүн барады қызарып -
Жіберген-ау мынау өмір ыза ғып?!

Сұрғылт мұнар сайға қонып қалыңдап,
Көлеңке жүр жыраны өлшеп адымдап.
Көкжиектің сұп-сұр болған ернінен
Қып-қызыл күн сүйді-ау бір сәт жалындап!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мойнына арқан түсіп, күш батпаған...

  • 0
  • 0

Мойнына арқан түсіп, күш батпаған,
көнбеген жаз – кермеге, қыс – қақпаға,
бір асау әлі қашып жүрген сын-ды,
құрыққа сол күндері ұстатпаған.

Толық

Бітпеген құрылыс трагедиясы

  • 0
  • 0

Ұстаз ғып Абай, Қасым, Исаны мен
Өзімше бір қабаққа үй салып ем.
Мыңқ етпес бұршақ ұрсын, жау ырғасын
Ұйқастан қалап едім қабырғасын.

Толық

Өз көзіммен

  • 0
  • 0

Жер,
Көк аспан,
Күн жанып тұр сұрапыл –
тіршіліктің үш негізі бұл берік.

Толық

Қарап көріңіз