Өлең, жыр, ақындар

Адай жылқысы

  • 07.06.2019
  • 0
  • 0
  • 5673
Бабалар баптай біліп жүдетпеген,
Адайдың жылқысына жел жетпеген.
Көргенде шабысына таңданасың,
Түк емес адам ойы жүйрік деген.
Одан да ұшқырма -деп, ой кезесің,
Қиялдың еркін бойлап кең өлкесін.
Шаншылып атылғанда алды артымен,
Кім оның жүгенінен тартып көрген.
Даланың дүлей перзент қыл құйрығы,
Жаза алған тұяғымен көркем өлең.
Бауырым ақын болсаң жеткіз елге,
Ұрпағың қуат алсын өршіл үннен.
Шөл дала құмды дауыл арасынан,
Түтеген қарлы құйын борасыннан.
Сескенбей өте білген бұл жүйрікті,
Ұстаған ер жігіттің бағы ашылған.
Ешкімге бәйге бермес ол барында,
Тәңірім өзі Алашқа қарастырған.
Каспийдің аласұрған толқындары,
Қуанып шашу шашып жағасынан,
Ол жәйлі ақтарады толассыз ән!
Мұндайда тебіреніп күй шертпесең,
Бауырым өзің айтшы болама сән!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Асау Тұрлан баба үні

  • 0
  • 0

Абақтыда келгенменен ажалым,
Сарыкөлде мынау менің мазарым.
Сонау Орал түрмесінен Шеркештер,
Жеткізген ғой көрсе де жол азабын.

Толық

Аққулар үні

  • 0
  • 0

Кел ақын кімді іздедің сағынышпен,
Бұл дала мұңға батып сағым ішкен.
Қаншама сырды жатыр бұғып ішке,
Сөйлесе шығарардай жалын іштен.

Толық

Жаңабай әулие баба үні

  • 0
  • 0

Кең Жылой деп, жыр төгіп аңқылдаған,
Кел, кел, бермен жақында ақын балам.
Тарихыңның беттерін ақтарайын,
Бабалардың демімен алтындалған.

Толық

Қарап көріңіз