Мен қазақтың ұлымын

Соқа тартып Сақтардан
Ғұндар, Қаңлы, Үйсінім,
Оғызына ақтарған,
Мәңгі өлмес күй сырын.
Одан өрбіп жалғасқан,
Қыпшақ Қарлұқ, Найманым,
Керей, Пешен, Хазарға,
Ұсыныпты сайманын.
Сәнді қылған тірлікті,
Туын ұстап бірліктің.
Ашын данам тігіпті,
Қағанатын Түріктің.
Ашық айтып ойларын,
Айқастарда асқақтай.
Көк бөрлі ту байрағын,
Көтеріпті тастамай.
Одан тарап бай ұлы,
Тарта біліп негізге,
Көш бастатып Дайларға,
Тартқан Хазар теңізге.
«Он оқ елі» атанып,
Желкен керген Еділге.
Ие болып ерлікпен,
Ұлан ғайыр өңірге.
Сиынып жалғыз Тәңірге!
Ашын бабам Алшын боп,
Жеткен солай бүгінге!
Ақиқаттан нәр алған
Өсиетін жаңғырған,
Оқысын-деп ертеңім.
Тасқа жазып қалдырған
Бабаларым от демін,
Бумын, Білге, Күлтегін!
Сол бастаудан нәр алып,
Сан тауларды қақ жарып.
Аққан мөлдір бұлақ біз.
Кең әлемге ой салып,
Он тоғыз ұлт тараппыз!
Бірі асыл қазағым,
Кең даламдай кең өскен.
Кеудесінде ғажап үн,
Көктей көкпен тілдескен.
Алғаш Шудың бойында,
Отау тігіп енші алып
Ата-жұртты тойына,
Шақырыпты жар салып!
Шаңырағы аспаннан,
Керегесі күннен-деп
Көтеріпті қос бабам,
Керейменен, Жәнібек.
Қаған-деген ұлыстан,
Қазақ-атты ел болып
Көк теңізбен ұласқан,
Ата қоңыс Сыр қонып
Кең болған соң даласы,
Баспау үшін көрінген.
Алашымның баласы,
Үш ұлысқа бөлінген.
Ырыс қонып бірліктен,
Шаң түсірмей таңына.
Бағыныпты елдікпен,
Жеті жарғы заңына!
Алалауды білмеген,
Адамзаттың баласын.
Ізгіліктен іздеген,
Сұлулықтың мұрасын.
Ақын жанды елімді,
Тәң ір сүйіп әуелден
Шексіз-шетсіз жерімді,
Қолдап, жауға бермеген!
Қаздай-ақ-деп көшіне,
Таңдай қақса кең әлем.
Қас дұшпаны есірме
Қызғанышқа көмілген.
Іші күйіп шоқталып,
Оқ атқанмен далама.
Ерлігіне тоқталып,
Бас иіпті данама!
Талай дүлей от есіп,
Сынаса да ғасырлар.
Тар жол тайғақ мұз кешіп,
Майыспаған асылдар.
Ұрпағына ұсынған,
Алтын сандық мұрасын.
Әрбір ізі асыл ән,
Асқақтатқан бағасын!
Шаттансын-деп, біз үшін,
Озбырлықпен күрескен,
Бабаларым ырысым,
Таң боп күнде тілдескен.
Жаны сұлу мөп-мөлдір,
Көлдерімдей шалқыған.
Омырауы төкпе-жыр,
Тыңдаған жұрт балқыған.
Жомарттығы даламдай,
Шетсіз-шексіз көсілген.
Жүйріктігі құландай,
Самал желдей есілген.
Қара тастай төзімі,
От пен суға қақталған.
Бар сұлулық сезімді,
Өн бойында сақтаған!
Жанартаудай қайратты,
Намыс үшін жаралған.
Желтоқсандай айбатты,
Дауыл төккен жалыннан.
Қияметке бас имей,
Сан тілдіріп табанын.
Отан Рухын қадірлей,
Қорғай білген Тұранын!
Қорықпаған оқтан да,
Сескенбеген оттан да.
Сүйе білген Отанын,
Ел намысын сақтауға.
Жауға шапқан жалындап,
Ұландары нар қасқа.
Қалған талай дауылдан,
Түсіп қанды шайқасқа!
Кең әлемге танытқан,
Ерлігі мен өрлігін.
Жаратылған алыптан,
Сол Қазақтың ұлымын!.
Жаса, жаса өз елім,
Мәңгілікке жалындап.
Сенсің өмір-өзенім,
Тасқындашы жолыңда-ақ!
Бұзып құрсау бөгетті,
Төтесінен таптап бір,
Толқыныңа тербетші,
Мен төгейін асқақ жыр!
Мұхиттарға қосыл да,
Буырқанға теңіз бол.
Дауылдардан қысылма,
Алдың ашық, сенім мол!
Қол бұлғайды келешек,
Бақыт атты кемелден.
Елім-жаным қос ішек,
Шертіп күйін келем мен!

---