Өлең, жыр, ақындар

Жылымық

  • 24.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1499
Қыс. Астана…
Күн жылы,
Ашық –
Аспан түндiгi.
Жаймашуақ,
Жайдары,
Бiр күнiнен бiр күнi.

Қар – мұз болып қатқандай,
Мұз – жiбiдi тас-маңдай.
“Қарлы жаз”- деп мәз болдық,
Керемет сөз тапқандай.

“Бұл аз күнгi жылымық,
Жылымықтың сырын ұқ!..
Шыға келер ертең-ақ,
Күн қабағы құбылып.”-

Деп ескерттi үлкендер,
Бiрақ, көрмей кiм сенер?
Шалпылдатып су кешiп,
Кездi ұмыттық бүрсеңдер.

Астанада…
Ақпанда:
Ерiп кеттi ақ қар да.
Жылымыққа – жылынып,
Бөрiктi аттық аспанға…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аға атандым мен-дағы...

  • 0
  • 0

Қалай тағам бекер мiн,
Жұрт:
“Жiгiт боп есейдiң,
Бауы берiк болсын,– дер, –

Толық

Бөпешім

  • 0
  • 0

Қуаныш сыйлап күрт, шұғыл,
Болды бұл бiр құтты жыл.
Бөпем туды –
Құп-құйттай,

Толық

Рауан

  • 0
  • 2

Рауан – сәуле, таңғы нұр,
Рақатқа бөлер жанды бұл.
Рауандап атқан ақ таңдар,
Өтепберген Ақыпбекұлы

Толық

Қарап көріңіз