Өлең, жыр, ақындар

Жылымық

  • 24.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1330
Қыс. Астана…
Күн жылы,
Ашық –
Аспан түндiгi.
Жаймашуақ,
Жайдары,
Бiр күнiнен бiр күнi.

Қар – мұз болып қатқандай,
Мұз – жiбiдi тас-маңдай.
“Қарлы жаз”- деп мәз болдық,
Керемет сөз тапқандай.

“Бұл аз күнгi жылымық,
Жылымықтың сырын ұқ!..
Шыға келер ертең-ақ,
Күн қабағы құбылып.”-

Деп ескерттi үлкендер,
Бiрақ, көрмей кiм сенер?
Шалпылдатып су кешiп,
Кездi ұмыттық бүрсеңдер.

Астанада…
Ақпанда:
Ерiп кеттi ақ қар да.
Жылымыққа – жылынып,
Бөрiктi аттық аспанға…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ат қою

  • 0
  • 0

Өмірден көп көргені,
Ақсақалға төрдегі:
“Азан шақыр,
Ат қой“,– деп,

Толық

Жарысқазан

  • 0
  • 0

Жадырамай күн ұзын,
Сипап үнсiз бұрымын.
Əлсiн-əлi
Анашым,

Толық

Үш қалаш

  • 0
  • 0

Ықылым заман...
Құлқыны –
Жұтып қояр сықылды:
Бір шал,

Толық

Қарап көріңіз