Ән төресі – Әсет
Келіп тұрмыз, Әсетжан, Қарғалыға,
Балғын іздер осында қалмады ма?
Туғаныңнан тербетіп тәтті әуендер,
Жеттің ақыр аңсаған арманыңа.
Аңсағаның әуелден әуен еді,
Жүрген жерің гүлзар бақ, мәуелі еді.
Кең даладан қалықтап көк төсіне,
Бірте-бірте әндерің әуеледі.
Қызыл-жасыл гүлдерді араладың,
Сұлулықты әуелден бағаладың.
Пәк сезімің айналып әуендерге,
Сонымен-ақ өзіңді дараладың.
Сұлулық пен сұлу саз егіз бе еді?
Толқып-тасқан сезімің теңіз бе еді?
Құрық салып әуенді қуған жоқсың,
Керісінше, әуендер сені іздеді.
Сұлулықты бойыңа жиып алар,
Сұлу сазды жүрекке құйып алар
Қасиетің бар еді бала күннен,
Бұл-дағы бір Алланың сыйы болар.
Әндеріңді бұл күнде бала айтады,
Дана айтады, ақ шашты ана айтады.
Тамылжытып тоғайдың бұлбұлдары,
Асқарлы тау, шалқар көл, дала айтады.
Әсетжан-ау, арманың ақталғандай,
Өзіңменен қазағым мақтанғандай.
Сенің соңғы әдемі әндеріңді
Жеткізіп жүр біздерге Мақпал қандай?
«Көбі кетіп өмірдің, азы қалды,
Кегі кетіп көңілдің, назы қалды» –
Шырқап салған осындай соңғы әніңнің, –
Саналарда сыңғырлы сазы қалды.
Қарғалыңа, Әсетжан, келіп тұрмыз,
Мектебіңе қуана еніп тұрмыз.
Заманбектей жанашыр жандар барын
Тағы да біз қалтқысыз көріп тұрмыз.
Жандарың бар жанашыр, қазағың бар,
Таусылмайтын тамаша базарың бар.
Жұмаққа да бір сазгер керек шығар,
Пәнилік те бақилық наз әнің бар.
- Саиф Сараи
- Махмұд Қашқари
- Ахмет Байтұрсынұлы
- Әлихан Бөкейханов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі