Өлең, жыр, ақындар

Өзің айтшы ендеше

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1723
Түн ұзақка жағылып,
Шырағданым сөнбесе,–
Саған арнап сарылып,
Жыр жазғаным ендеше.
Көкке қадап көзімді,
Ешбір ұйқым келмесе, –
Жалғыз ғана өзіңді
Ойлағаным ендеше.
Ісімді үнем орап қан,
Бір ой маза бермесе, –
Көкейімде қонақтап,
Сен тұрғаның ендеше.
Келер күнді аңсатып,
Тәтті қиял тербесе,–
Көңілімде таңша атып,
Сен тұрғаның ендеше.
Дүниені, өзімді
Ұмытамын сен десе, –
Не дейін бұл сезімді,
Өзің айтшы ендеше?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлген ақынның өзін жерлеуге жиналғандар алдындағы монологі немесе қабір басындағы сөз

  • 0
  • 0

Бұл дүниенің қызығына тоя алмай,
Жортып жүрген жігіт едім қояндай.
Енді бүгін тас табытта жатырмын,
О, Алла-ай!

Толық

Кесіп-пішіп дүниенің өлшемін

  • 0
  • 0

Кесіп-пішіп дүниенің өлшемін,
Жаттым балқып құшағыңда мен сенің.
Сол-ақ екен жастығым мен мастығым –
Тегенедей төңкерілген емшегің.

Толық

Ақын Күләш

  • 0
  • 0

Айналып өте алмайтын бұбұл әсті,
Желегін желбіретіп бір гүл ашты.
Айнала күлімдеген күнге ұласты,
Айнала тамылжыған үнге ұласты,

Толық

Қарап көріңіз