Өлең, жыр, ақындар

Түлкі – құрылысшы

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 896
Бір Арыстан тауықтарды ұнатты;
Кемшілігі болды оның бір ғана:
Ғажап емес бұл жаңа!
Тауығында қора жоқ-тын тұрақты.
Бірде оларды ұрлады,
Қаңғып кетіп, бірде өздері тұрмады.
Бұл шығынға бір әрекет қылғалы,
Ойлады ол соққызсам деп қораны;
Осылайша түзеп алып тірлігін,
Ұрылардың тыйса Арыстан ұрлығын,
Айқын еді бір кеңшілік болары.
Арыстанға біреу хабар береді:
«Түлкі нағыз құрылыстың шебері».
Түлкі іске кірісті,
Жақсы бастап, аяқтады жұмысты.
Әрине, ол тырысты,
Жұмсап күш пен өнерін;
Айналдыра қарап жатыр ел оны.
Не керектің бәрі де бар, қара, бар:
Тауық қонар тұғыр да бар, жем де бар,
Суықтан да, ыстықтан да пана бар,
Жұмыртқаны басатұғын жер де бар.
Тұрды Түлкі атақ-даңққа орана,
Алды және аса қымбат сыйлықты.
Берді Арыстан бұйрықты:
«Барлық тауық көшсін жаңа қораға».
Көшіргенде иесі одан нені ұтты?
Қанша биік болғанымен қақпасы,
Есіктерін қанша мықтап жаппасын,
Тауық санын сағат сайын кемітті.
Күзет қойып Арыстан, ұры кім деп қыстады,
Сонда кімді ұстады? –
Зұлым Түлкі – ұстаны.
Ешкім сия қоймастай қып есікті,
Жасапты да ол, қабырғаны тесіпті,
Өзі кіріп жүретұғын тұста бір.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айналайын, анашым!

  • 0
  • 0

Айналайын, анашым –
Әлемдегі жан асыл.
Ет жүрегің елжіреп,
Құшағыңа аласың.

Толық

Жаңа жауған қар іргесі тез іріп

  • 0
  • 0

Жаңа жауған қар іргесі тез іріп,
Былжырады табан асты езіліп.
Тап осындай ауа райы тұсында
Тұрады екен бір кемшілік сезіліп.

Толық

Жер – ана

  • 0
  • 0

Жаралғалы Жер-ана зыр айналып ғаламды,
Арқасына қондырып, аялаған адамды.
Адам – жердің етене сүйеніші, тынысы,
Мәпелеген перзенті, былайынша, дұрысы.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар