Өлең, жыр, ақындар

Көкек мен көгершін

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1368
Дауысында Көкектің бір мұң жатты.
«Неге сонша мұңлысың? –
Деп Көгершін жылы ғана үн қатты. –
Әлде ұмытқан бұл жақты
Көктемді аңсап жүрмісің?
Махаббатым бірге кетіп, күн суып,
Дейсің бе, қыс тұр жуық?»
«Не көрмеді пақырың? –
Деді Көкек. – Өзің айтшы әділін:
Биыл көктем біліп бала қадірін,
Ана болдым ақыры;
Бірақ, олар танымады шатылып.
Осы ма еді сорлы ананың тілегі?!
Қарап кейде қызғаныш та етемін:
Үйіріледі үйрекке шүрегейлер үнемі,
Шөжелер де тауықтың қолтығына кіреді,
Ал, мен болсам, жетімдердей жекемін.
Балапаннан көрмедім еш ишара».
«Саған жаным қатты ашиды, бишара!
Менің балам солай етсе, өлер ем,
Мұндай мысал болмағанмен сонша аз,
Бұл жағдайың емес сірә онша мәз,
Ұя салып, қашан бала бөлеп ең?
Көрмедім-ау оныңды;
Ұшушы едің көрсетіп кіл жоныңды».
«Соншалықты уақытты тамаша
Есі бар жан қия ма?
Әрқашан да таласа,
Жұмыртқамды салам басқа ұяға».
«Онда ұлыңнан қайыр күтпе сен аса! –
Деді Кептер ұяла.
* * *
Ата-аналар, бұл мысалдан сабақ ал.
Қаншалықты баға білсең балаңды,
Ол да білер бағаңды;
Сүймесең, не шара бар.
Бөлек өссе балаң балғын кезінде
Тәрбие мен мәпесінде басқаның,
Онда кінә өзіңде,
Қартайғанда одан қайыр тоспағын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қылықты қыз

  • 0
  • 0

Жалт-жұлт етіп жүрісің-ай,
Күншуақтай күлісің-ай.
Сылдыраған бөктердегі
Ерке бұлақ үнісің-ай.

Толық

Ата мен әжеме

  • 0
  • 1

Атамыз бар – дедушка,
Әжеміз бар – бабушка.
Немере деп қарайды,
Шашымызды тарайды.

Толық

Қиындап бара жатыр...

  • 0
  • 0

Өлең жазу қиындап бара жатыр,
Дала жатыр, жырла деп қала жатыр.
Сезімімнің ішегі шертілмеген,
Сезінгенім түкке аспай қалады ақыр.

Толық

Қарап көріңіз