Өлең, жыр, ақындар

Маймыл мен марал

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1213
Маймыл мен Марал дос болды,
Достардың көңлі қош болды.
Мақтауға келген кезінде
Маралың ептеп бос болды.
Созғандай Маймыл сағызды,
Тілінің майын тамызды.
Қулықты қайдан аңғарсын
Момақан досы жаны ізгі.
Адалдан жұбай тапқан-ды,
Сол үшін Марал мақтанды.
Басқа да сырын бүкпестен
Маймылға түгел ақтарды.
Етпеді «досы» оңған іс,
Өсекшіл еді ол нағыз.
Маралды қыса бастады,
Шақырып алып Жолбарыс:
«Ішеді дейді күн-түні,
Сүйеді дейді түлкіні.
Мас болып жүріп жақында
Кетіпсің қағып Кірпіні.
Қолыңнан келер жоқ айлаң,
Қуамын сені маңайдан».
Кешікпей Марал жер ауды,
Көңілі быт-шыт боп ойран.
Қасыңдағыны қақсатпа,
Алдыңдағыны ақсатпа.
Құлату досты мақсат па?
Жетпессің одан жақсы атқа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұшатын табақша

  • 0
  • 0

Ұшатын табақшалар,
Немесе қалақшалар
Көбейіп кетті бұл күнде.
Кейде егістікке,

Толық

Мезгілсіз қонақтар

  • 0
  • 0

Ұйқасшылдың үйіне
Барған едік үйіле.
Бірақ та, оның ойлары
Прозамен, өлеңмен араласып қайдағы,

Толық

Қора күтуші қарт

  • 0
  • 0

Көптен маған таныс еді қарт кісі,
Жүзі жылы,
Жаны жайсаң мәрт кісі.
Көрген сайын күлім қағып әкемдей,

Толық

Қарап көріңіз