Өлең, жыр, ақындар

Маймыл мен марал

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1096
Маймыл мен Марал дос болды,
Достардың көңлі қош болды.
Мақтауға келген кезінде
Маралың ептеп бос болды.
Созғандай Маймыл сағызды,
Тілінің майын тамызды.
Қулықты қайдан аңғарсын
Момақан досы жаны ізгі.
Адалдан жұбай тапқан-ды,
Сол үшін Марал мақтанды.
Басқа да сырын бүкпестен
Маймылға түгел ақтарды.
Етпеді «досы» оңған іс,
Өсекшіл еді ол нағыз.
Маралды қыса бастады,
Шақырып алып Жолбарыс:
«Ішеді дейді күн-түні,
Сүйеді дейді түлкіні.
Мас болып жүріп жақында
Кетіпсің қағып Кірпіні.
Қолыңнан келер жоқ айлаң,
Қуамын сені маңайдан».
Кешікпей Марал жер ауды,
Көңілі быт-шыт боп ойран.
Қасыңдағыны қақсатпа,
Алдыңдағыны ақсатпа.
Құлату досты мақсат па?
Жетпессің одан жақсы атқа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қауіп

  • 0
  • 0

Қарттығыма қалғандаймын бір қыр-ақ,
Соны сезіп, жаным кетті-ау шырқырап.
Жылдарымның парақтарын жоғалтып,
Жинай алмай отырмын мен жыртып ап.

Толық

Көктем, көктем – махаббаттың жаршысы

  • 0
  • 0

Көктем, көктем – махаббаттың жаршысы,
Сенде алғаш әнге басып таң құсы.
Сенде алғаш отты еріндер өбісіп,
Сенде алғаш жалын атқан жан күші.

Толық

Маймұрын

  • 0
  • 0

Әй, Серіктің түрін-ай,
Қолдарының кірін-ай.
Киімді оңдап кимеген,
Бір түйме жоқ түймеден.

Толық

Қарап көріңіз