Өлең, жыр, ақындар

Ұрт пен мұрт

  • 11.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1453
Мұрт қаулап өсіпті,
Өсіпті де бөсіпті:
– Осы мен Мұртпын ба?
– Мұртпын!
Бірқауым жұртпын ба? –
Жұртпын!
Бетке сән беремін бе? –
Беремін!
Ұрт үстінде өнемін бе? –
Өнемін!
Ал, сен кімсің?
Не бітіріп жүрсің?
Ас болып ындының,
Құрыған құлқының.
Таппастан бір тыным,
Күйсейсің күн-түні.
Тегістеп жіберсем бе екен
Өзіңді бір күні?!
Ұрт та лап ете қалды,
Мұртқа шап ете қалды:
– Сен өйтіп оттама!
Тұрғаның топтала,
Тоқ бола,
Менің арқам тек қана.
Сол үшін түсемін
Суға да, отқа да.
Ал, сен мұны білмейсің,
Білмесең өмір сүрмейін! –
Деді де Ұрт шын қызып,
Болсын деп бір қызық,
Ұстарамен сол Мұртты
Тастады қырғызып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұшқыш

  • 0
  • 0

Кең аспанды шарлаған,
Ұшқыш деген мен болам.
Зымырандай самғаған
Ерен жүйрік ер болам.

Толық

Бүркіт пен құрт

  • 0
  • 0

Биік талдың бұтағына жабысып,
Тербетіліп тұрды Құрт.
Жүрген Бүркіт одан-дағы әрі ұшып,
Жоғарыдан мазақ етіп күлді күрт:

Толық

Оп-оңай ойлар айтпақ боп

  • 0
  • 0

Оп-оңай ойлар айтпақ боп,
Қиналам кейде керемет.
Ақындар аулын айттап кеп,
Жегемін жанды жебелеп.

Толық

Қарап көріңіз