Өлең, жыр, ақындар

Күшік пен мойнақ

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1703
Қорада Мойнақ жақсы өмір сүрді,
Жан көрсе бөтен, арсылдап үрді.
Ісіне берік, кісіге сақ деп,
Басқа иттер оны мақтасып жүрді.
Тойып ап бір күн, шуақта Мойнақ
Қисайып еді жатуды ойлап.
Күшігі келіп бір сауал қойды,
Жүретін бұрын аулада ойнап:
– Отырмын келіп ниетпен ізгі,
Таластырды бір мәселе бізді.
«Төбет» деп біреу бас исе мақтап,
Неліктен біреу «Ит» дейді Сізді?
Сол кезде Мойнақ дауысын кенеп:
– Түсінсең, – деді, – мәнісі бөлек.
Жасырмай саған шынымды айтсам,
Мықтыға – итпін, әлсізге – төбет.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Марал мен дәруіш

  • 0
  • 0

Өлген лағын көз алдына келтіріп,
Жүрген Марал көңілі тым нала боп,
Тауып алып тоғайдан қос Бөлтірік,
Бауырына басты оларды ана боп.

Толық

Асыл ана

  • 0
  • 0

Айналдық, ана, өзіңнен,
Біздер үшін күлім көктем.
Көреміз күнді көзіңнен,
Мейірлене нұрын төккен.

Толық

Шаруа мен жылан

  • 0
  • 0

Жылан келіп Шаруадан өтінді,
Балаларын бағуға,
Адалдан нан табуға,
Еңбек етіп өтімді:

Толық

Қарап көріңіз