Өлең, жыр, ақындар

Күшік пен мойнақ

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1865
Қорада Мойнақ жақсы өмір сүрді,
Жан көрсе бөтен, арсылдап үрді.
Ісіне берік, кісіге сақ деп,
Басқа иттер оны мақтасып жүрді.
Тойып ап бір күн, шуақта Мойнақ
Қисайып еді жатуды ойлап.
Күшігі келіп бір сауал қойды,
Жүретін бұрын аулада ойнап:
– Отырмын келіп ниетпен ізгі,
Таластырды бір мәселе бізді.
«Төбет» деп біреу бас исе мақтап,
Неліктен біреу «Ит» дейді Сізді?
Сол кезде Мойнақ дауысын кенеп:
– Түсінсең, – деді, – мәнісі бөлек.
Жасырмай саған шынымды айтсам,
Мықтыға – итпін, әлсізге – төбет.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маған деген мейірім ықыластан

  • 0
  • 0

Маған деген мейірім ықыластан
Төңкеріліп төніп тұр бүкіл аспан.
Сергек сезім селт етіп оянады,
Суретіңнен селдір көк сілті басқан.

Толық

Саққұлақ

  • 0
  • 0

Қашан көрсең Тыңбайды,
Көк шыбықты ат қып ап,
Үйінде бір тұрмайды,
Күні бойы шапқылап.

Толық

Ұлбикенің соңғы әні

  • 0
  • 0

Дүлдүл ем Ошақтыда дара туған,
Ол баста ақын болып жаратылған.
Құйылған көмейімнен сұлу сөздер,
Үш жүздің баласына таратылған.

Толық

Қарап көріңіз