Өлең, жыр, ақындар

Күшік пен мойнақ

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1800
Қорада Мойнақ жақсы өмір сүрді,
Жан көрсе бөтен, арсылдап үрді.
Ісіне берік, кісіге сақ деп,
Басқа иттер оны мақтасып жүрді.
Тойып ап бір күн, шуақта Мойнақ
Қисайып еді жатуды ойлап.
Күшігі келіп бір сауал қойды,
Жүретін бұрын аулада ойнап:
– Отырмын келіп ниетпен ізгі,
Таластырды бір мәселе бізді.
«Төбет» деп біреу бас исе мақтап,
Неліктен біреу «Ит» дейді Сізді?
Сол кезде Мойнақ дауысын кенеп:
– Түсінсең, – деді, – мәнісі бөлек.
Жасырмай саған шынымды айтсам,
Мықтыға – итпін, әлсізге – төбет.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Иманды мен имансыздар

  • 0
  • 0

Кейбір адам кенет өліп жатады,
Кейбір жастар ерте сөніп жатады.
Кім де болса, жақсы жанның өлімі
Жан жылатып, қабырғаңа батады.

Толық

Таңсық көріп, араққа үңілеміз

  • 0
  • 0

Таңсық көріп, араққа үңілеміз,
Үңілеміз – сілкіне сіміреміз.
Шақшадай бас бір кезде шарадай боп,
Бір-бір өліп, қайтадан тірілеміз.

Толық

Ана тілім

  • 0
  • 0

Ана тілін білмесең,
Қадірлісің кімге сен?
Өзге тілге шырмалып,
Адасасың бірге сен.

Толық

Қарап көріңіз