Өлең, жыр, ақындар

Күшік пен мойнақ

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1877
Қорада Мойнақ жақсы өмір сүрді,
Жан көрсе бөтен, арсылдап үрді.
Ісіне берік, кісіге сақ деп,
Басқа иттер оны мақтасып жүрді.
Тойып ап бір күн, шуақта Мойнақ
Қисайып еді жатуды ойлап.
Күшігі келіп бір сауал қойды,
Жүретін бұрын аулада ойнап:
– Отырмын келіп ниетпен ізгі,
Таластырды бір мәселе бізді.
«Төбет» деп біреу бас исе мақтап,
Неліктен біреу «Ит» дейді Сізді?
Сол кезде Мойнақ дауысын кенеп:
– Түсінсең, – деді, – мәнісі бөлек.
Жасырмай саған шынымды айтсам,
Мықтыға – итпін, әлсізге – төбет.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кербақпай

  • 0
  • 0

Ерте, ерте, ертеде,
Ешкі жүні бөртеде.
Жаттым ұзақ ойланып,
Оранып ап көрпеге.

Толық

Сырашыл сарбаз

  • 0
  • 0

Сабазың сыра сатты,
Сатқанда қыра сатты.
Білегін түре сатты,
Көбігін үре сатты.

Толық

Зауал

  • 0
  • 0

Кейбіреудің көргенде арамдығын,
Арашаға түседі адамдығым:
«Тақсіретін тартады түбінде бір,
Жасағанмен қиянат саған бүгін».

Толық

Қарап көріңіз