Өлең, жыр, ақындар

Ер пен арақ

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1452
Бір күні Ет мақтанды,
Барлық сырын ақтарды:
– Буым бұрқырып,
Суым сырқырап,
Жатсам қайнап,
Жүздері жайнап,
Қуанады қонақтар,
Пышағын қайрап.
Майлы сорпам бар,
Жайлы ортам бар.
Елдің асыл асымын,
Бар тағамның басымын...
Төсектің астында Арақ тұр еді,
Манадан Етке қарап тұр еді.
Түртіп қалып иығынан,
Күліп қойды миығынан:
– Рас, сыйсыз да емессің,
Онша күйсіз де емессің.
Бірақ, мені біліп ал,
Арақ деген ірі бар.
Анығырақ айтқанда,
Дастарқанның пірі бар.
Менсіз үйдің қонағы
Тым көңілсіз болады.
Еліре берме, Етім,
Май жүзсе де бетің,
Сені жемейді ді,
Ет асты екен демейді де.
Ал, мен болсам – басқаша,
Аспасын Ет аспаса,
Жадырайды қабақтар,
Жүз граммнан тастаса.
* * *
Арақ солай есірді,
Дастарқанда көсілді.
Кімдікі жөн, ағайын,
Өзің айтшы шешімді?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әдепті бала

  • 0
  • 2

Мені үлкендер әдепті деп мақтайды,
Мінезімнен теріс қылық таппайды.
Ал, егер сен жалқау болсаң тілазар,
Ондай әдет жақсылыққа жатпайды.

Толық

Сен маған сенбесең

  • 0
  • 0

Сен маған сенбесең.
Еркелеп ермес ең.
Ықылас, ынтаңды
Біржола бермес ең.

Толық

Әркімнің есебі бар

  • 0
  • 0

Бұл күнде әркім ойлап бас пайдасын,
Тегіннен тегін, сірә, аспайды асын.
Бір ісі түсе қалса, күле тұрып,
Құшағын қуанышпен ашпайды, ә, шын.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер