Өлең, жыр, ақындар

Ер пен арақ

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1301
Бір күні Ет мақтанды,
Барлық сырын ақтарды:
– Буым бұрқырып,
Суым сырқырап,
Жатсам қайнап,
Жүздері жайнап,
Қуанады қонақтар,
Пышағын қайрап.
Майлы сорпам бар,
Жайлы ортам бар.
Елдің асыл асымын,
Бар тағамның басымын...
Төсектің астында Арақ тұр еді,
Манадан Етке қарап тұр еді.
Түртіп қалып иығынан,
Күліп қойды миығынан:
– Рас, сыйсыз да емессің,
Онша күйсіз де емессің.
Бірақ, мені біліп ал,
Арақ деген ірі бар.
Анығырақ айтқанда,
Дастарқанның пірі бар.
Менсіз үйдің қонағы
Тым көңілсіз болады.
Еліре берме, Етім,
Май жүзсе де бетің,
Сені жемейді ді,
Ет асты екен демейді де.
Ал, мен болсам – басқаша,
Аспасын Ет аспаса,
Жадырайды қабақтар,
Жүз граммнан тастаса.
* * *
Арақ солай есірді,
Дастарқанда көсілді.
Кімдікі жөн, ағайын,
Өзің айтшы шешімді?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұрпақ үні

  • 0
  • 0

Аман болсам халқым үшін,
Халқым үшін – жалпың үшін,
Ата-бабам салып кеткен
Аянбаймын салтым үшін.

Толық

Гитара, жырла

  • 0
  • 0

Гитара жылап солқылдайды,
Тағдырдан жапа шеккендей.
Өмір – бейне толқын қайғы,
Махаббат жырақ кеткендей.

Толық

Құяң мен өрмекші

  • 0
  • 0

Өрмекші мен Құяңды Тамұқ өзі жаратқан:
Деген кепті Лафонтен ғой таратқан.
Мен одан соң қайтем артық сөз қылып,
Өтірік пе, қаншалықты шындығы,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар