Өлең, жыр, ақындар

Бала киік

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 975
Алай-түлей дауылда,
Көк түтеген жауында,
Бала Киік адасып,
Тап болды бір ауылға.
Көріп еді жалтақтап,
Баса ма деп бауырға;
Түйе тесіле қарады,
Есек есіре қарады.
Шошқа шошына қарады,
Бұқа басына қарады.
Бірі «бала екен» деді,
Екіншісі «шала екен» деді.
Үшіншісі тұрып:
«Кімі бар екен?» – деді.
Бірі нұқып қалды,
Бірі шұқып та алды.
Бала Киік мұндайда
Қорғанып бұғып қалды.
Бірақ, оған налымады,
Налығанда не қылады?
Билік соларда,
Таласып болар ма?
Күйінді, ашынды,
Тыйылды, басылды.
Жанды тек қинады,
Бұл жерге симады.
* * *
Болмаса қолдаушың,
Табылмас қорғаушың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұл – менің Қазақстаным

  • 0
  • 1

Таулары көкті тіреген,
Басында бұлты түнеген.
Бағында сайрап бұлбұлы,
Даласы қайта түлеген.

Толық

Күнім боп тудың

  • 0
  • 0

Күнім боп тудың,
Күлімдеп тұрдың,
Өртеді мені от лебің.
Нұрым боп шалқып,

Толық

Иттердің достығы

  • 0
  • 0

Асханаға жақын беріп бүйірді,
Барбос, Полкан жатты күнге жылынып.
Күзетуге үйіңді
Болғанымен тиімді,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер