Өлең, жыр, ақындар

Зор жалғыздық

  • 09.11.2019
  • 0
  • 0
  • 7458
Мен кейде Айда отырған секілденем,
Тым жалғыз, алыстан Жер көрінер…
….Сүймеген, сағынбаған, өкінбеген,
Ешқашан мұңайтпаған жердегілер.

Ешқашан жолға ұзақ қарамаған,
Ешкімді күтпеген де, қоштаспаған.
Ешкім жоқ жүрегімді жаралаған,
Себебі, ешкіммен де достаспағам.

Кешкісін теңізге де тас атпағам,
Таңертең тауға шығып ойланбағам.
Ешкімді өмірімнен босатпағам,
Себебі, ешкімге де байланбағам.

Ешқашан сүрмегендей кең өмірді,
Уақыттан қалмағанмын, озбағанмын.
Ешкім жоқ тыңдайтұғын өлеңімді,
Себебі, ешқашан да жазбағанмын.

Кітабын ештеңенің жиі ақтарам,
Тыңдаймын ешқашанның таспасын да…
…Мен кейде Айда отырған сияқтанам,
Тым жалғыз… Көлеңкем де жоқ қасымда!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Азалы күн

  • 0
  • 1

Біреуге күн,
Біреуге бүкіл ғұмыр – азалы күн,
Сен де азалысың,
Мен де азалымын!

Толық

Сен білесің...

  • 0
  • 0

Сен бәрін де білесің, бәрін-бәрін,
Дауылдарын жүректің, жауындарын.
Қай көктемде құстардың кешіккенін,
Сонда менің жанымның ауырғанын.

Толық

Жаз бен сұлу...

  • 0
  • 0

Көңілім бүгін серпілді аз,
Азайды, бәлкім, күрсіну.
...Есілдің жазы – еркін жаз –
Еркелеп жүрген бір сұлу.

Толық

Қарап көріңіз