Өлең, жыр, ақындар

Зор жалғыздық

  • 09.11.2019
  • 0
  • 0
  • 7413
Мен кейде Айда отырған секілденем,
Тым жалғыз, алыстан Жер көрінер…
….Сүймеген, сағынбаған, өкінбеген,
Ешқашан мұңайтпаған жердегілер.

Ешқашан жолға ұзақ қарамаған,
Ешкімді күтпеген де, қоштаспаған.
Ешкім жоқ жүрегімді жаралаған,
Себебі, ешкіммен де достаспағам.

Кешкісін теңізге де тас атпағам,
Таңертең тауға шығып ойланбағам.
Ешкімді өмірімнен босатпағам,
Себебі, ешкімге де байланбағам.

Ешқашан сүрмегендей кең өмірді,
Уақыттан қалмағанмын, озбағанмын.
Ешкім жоқ тыңдайтұғын өлеңімді,
Себебі, ешқашан да жазбағанмын.

Кітабын ештеңенің жиі ақтарам,
Тыңдаймын ешқашанның таспасын да…
…Мен кейде Айда отырған сияқтанам,
Тым жалғыз… Көлеңкем де жоқ қасымда!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ол қайтып келді...

  • 0
  • 0

Беймезгіл шақта ол қайтып келді,
Тағдырдан, әлде, жаңбырдан...
Жанының мұңын жолға айтып келді,
Жол қайтып келді абдырған.

Толық

Жаңбыр

  • 0
  • 0

Жаңбыр, жаңбыр – жалқы жүрек, жалғыз мұң,
Жалғыз мұңға күз суретін салғыздым.
…Жерге түскен жапырақты көтерші,
Мұңымыздан ауыр емес ол біздің!

Толық

Шұғылалы түн

  • 0
  • 0

Ұлы бесін. Үмітті шақ.
Жазғы жаңбыр, өтпелі.
Түбіт мұртты жігітке ұқсап,
Толқығаны, не еткені,

Толық

Қарап көріңіз