Өлең, жыр, ақындар

Көңілдің күйі...

Жалығып жалған өмірден,
Жабығып жаным күрсінді.
Көзімнен жас боп төгілген,
Жанымды кімдер түсінді.

Өкпелеп кейде бәріне,
Ренжіткім бірақ келмейді.
Түсінбей жүрмін әлі де,
Маған не маза бермейді?

Жүрегім жылап жатқандай,
Сыртым бірақ бүп-бүтін.
Дидарым атқан ақ таңдай,
Жан дүнием көк түтін.

Тұншығып кейде өзімнен,
Кеңдігін сезбей дүниенің.
Шаршадым ұзақ төзуден,
Өзімнен өзім күйінемін.

Өйтуге әсте болмайды,
Деп өзімді қайраймын.
Көңіл құрғыр толмайды,
Жоқтан өзгені ойлаймын.
Сондайымды қоймаймын.
Қою керек!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз