Қысқы сезім...

Арналып өлеңдерім қызға дара,
Көңілім қалып қойды мұз далада.
Адамға сонша қайғы беретіндей,
Ғаламда қосылмаған біз ғана ма?

Басы да бола алмаймыз, соңы да біз,
Ортада қалу - сезім соры нағыз.
Ескі үміттерден іздеп бірімізді,
Естеліктерде енді жолығамыз.

Сол естеліктер мендік жанды жеген,
Сөз қайда: "Махаббат бұл - мəңгі" деген.
Отырып күндіз түні сыр айтсақ та,
Өтірік алданыппыз əңгімемен.

Жалғанның байқалады жалғандығы,
Өзіңмен ала кеттің бар мəндіні.
Жандырып сезімімді жүрегімде,
Қалдырдың арман қылып арманды ұлы.

Арманым мақсат болып ұшталмапты,
Аңсап ем бақ құсымыз ұшқан бақты.
Жылылық бергеніңмен жанға жаздай,
Суықты сыйлап кеттің қыстан қатты.

Жоқ болдың, басқа бақ боп орнадың да,
Білмеймін, тойғаның ба? Тоңғаның ба?
Қыстағы қар секілді сендік сезім -
Ұстасам еріп кеткен қолдарымда.

Кетсе де жұбымыз бір құралмастан,
Көңілім басқа жанға жүр аумастан.
Жүрек тұр өкінішпен өрнектеліп,
Қыстағы терезедей қырау басқан...

---