Өлең, жыр, ақындар

Алтын күз

Күзде келді,алтындатып даланы.
Ызғарымен тоңдырады баланы.
Бала жаны бірде тоңып,бір жылып,
Үміттері қызыл шоқтай жанады.

Адам жаны күз сияқты жалғанда,
Асыл ойлар арқау болар адамға.
Өмір деген күз секілді өткінші,
Жалғандық пен арсыздыққа алданба!

Игі жандар айналады дараға,
Адамдықтан пенде қалып бара ма?!
Қоңыр күздей құбылмалы мінездер,
Ізгіліктен алтын қамал сала ма?!

Салу керек қамалдарды жүрекпен,
Қара күштер бұзбасын деп білекпен.
Қара суық қалаларды қарпыса,
Жылы сөзбен көңілдерге гүл еккем.

Сары күзде жапырақтар дір еткен,
Желмен ұшып,өткінші бір ретпен.
Келер күзге амандықпен жетейік,
Деп айтамын барша жанға тілекпен.

Құбылмалы мезгілі бар күз деген,
Алтын күзден "Алтын адам" іздегем.
Көшелерді кезіп келем елеңдеп,
Жанарлардан жылу іздеп жүздеген.

Теңедім мен, күзді ақ пен қараға,
Күз де берер,нұрлы көңіл санаға.
Күз дегенің-жаз бен қыстың көпірі,
Пенделерді өткізетін жағаға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз