Ата заң...

Заманда мынау кімге айтамын зарымды?
Зар жылап жүрек, мың күдік жейді жанымды.
Заманалардан заңғардай болған қазақтың,
Заңды ұрпақтары білмейді Ата заңымды.

Бабалар батыр балаларының бағы үшін,
Белдескен еді бірлікпен елдің таңы үшін.
Бүгінгі қоғам бағынбай Ата заңына,
Бауырларының да таптап жүр арын намысын

Ардақталмастан Ана тілімдей ардағым,
Арқама тағы ауыр жүкті бір артамын.
Адаспа елім, адаспа, заңсыз болады,
Арайлап атқан Ана тіліңсіз əр таңың.

Өзек өртеніп жүрегім толған жалынға,
Мұндай əрекет болмаған еді қанымда,
Өзінің туған балаларынан бас тарту,
Өмірдің, айтшы, жазылған қандай заңында?

Дəстүрден аттап, бүлінбе елім, бүлінбе,
Терең бір тарих, тəрбие жатыр түбіңде.
Адамдық пенен адалдығыңның заңдары,
Дəріптеліп тұр дәстүрің менен дініңде.

Ел емес пе едік атағы жүрген жаңғырып,
Заңды өмір кешіп, мəнді өмір сүрген мәңгілік.
Ел мен Жерді, Дін менен Тілді құрметтеу
Осы өмірдегі, Алашым, басты заңдылық...

---