Өлең, жыр, ақындар

Тау бұлағы

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1137
Моп-момақан қарасаң келбетіне,
Күз өткен соң есейіп, ержете ме?
Ұйқылы-ояу жатқаны тау еркесі
Ақ бесікте, бал-бөбек, тербетіле.
Шәкірттей ме тап болған ұстазына?
Аяз әлде айтпа деп қыстады ма?
Ән салуын қойыпты тау бұлағы,
Шаттық дәурен басынан ұшқаны ма?
Араласқан бұл іске қандай құдай,
Айрылыпты жынынан, болып, жұрдай.
Жылайды әлде, солқылдап, не күледі,
Көрпе астында булыққан тентек ұлдай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл

  • 0
  • 0

Алға тартса пасықтар жамандықты,
Мен келемін ұран ғып адамдықты.
Кей жігітті, қайтейін, бай табиғат
Жақсылыққа, қан шықпас, сараң ғыпты.

Толық

Бас ұрады адамдар оңашаға

  • 0
  • 0

Қымбатыңды жыл ұрлап өмір атты,
Тазартады тақырлап тәңіректі.
Тағдыр кейде марқайтып, дараласа,
Кейде сандар ішінде нөлі етті.

Толық

Сезімді шақта

  • 0
  • 0

Сұлу мен жасқа тәнің тұрар иіп,
Пәк сезім, өтеуі жоқ, шыда күйіп.
Ақын жан сол шағымен асқақтайды,
Бал сезім беріле алсаң о да биік.

Толық

Қарап көріңіз