Өлең, жыр, ақындар

Тау бұлағы

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1044
Моп-момақан қарасаң келбетіне,
Күз өткен соң есейіп, ержете ме?
Ұйқылы-ояу жатқаны тау еркесі
Ақ бесікте, бал-бөбек, тербетіле.
Шәкірттей ме тап болған ұстазына?
Аяз әлде айтпа деп қыстады ма?
Ән салуын қойыпты тау бұлағы,
Шаттық дәурен басынан ұшқаны ма?
Араласқан бұл іске қандай құдай,
Айрылыпты жынынан, болып, жұрдай.
Жылайды әлде, солқылдап, не күледі,
Көрпе астында булыққан тентек ұлдай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш

  • 0
  • 0

Сағынышпен келе қалдым ауылға,
Аунап-қунап көңілді дем алуға.
Нусыз-сусыз шөл даланы көргенде
Көңіл шіркін айналды ғой налуға.

Толық

Қақың бар ма елді, жер мекендеуге?

  • 0
  • 0

Еділ, Жайық – аталмай, қатар аққан,
Ие болмай атына қаңтар, ақпан.
Ойын ойлап, асына қол соза алмай –
Бұл кім өзі, қорғаншақ, жаутаң қаққан?

Толық

Жанарлы көздің әсері

  • 0
  • 0

Жүрегімді жылы сезім орар кез,
Жарқылынан найзағайдың болар тез.
Тек сол үшін саған арнап нұр шашқан,
Керек жанар, жанға ҽсерлі марал-кәз.

Толық

Қарап көріңіз