Өлең, жыр, ақындар

Қыз бала

  • 07.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1756
Құдайым қызды жан деп-ай, жаратады,
Қайырып қара шашын таратады, таратады қыз бала.
Біреудің әлпештеген-ай баласы едім,
Қолына қандай жанның қаратады, қаратады қыз бала.

Қайырмасы:
Ау!
Дүниеде қыздан сорлы жан бар ма екен,
Кетеді тірі айрылып руынан қыз бала.

Сыртынан ауылымның аса алмадым,
Жайқалтып жапырағын баса алмадым.
Түскенде сен есіме, қайран анам,
Мен жылап өксігімді баса алмадым.

Қайырмасы:
Ау!
Дүниеде қыздан сорлы жан бар ма екен,
Кетеді тірі айрылып руынан қыз бала.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкайдай

  • 0
  • 0

Қарағым, сен де ақ маңдай, мен де ақ маңдай,
Қосылса екі ақ маңдай, шам жаққандай.
Төбесі сұлу қыздың көрінгенде,
Аяқты баса алмаймын жын қаққандай.

Толық

Қаракөз-ау

  • 0
  • 0

Су тұнық, аспан жарық, жым-жырт дала, Қаракөз,
Желігіп-ау, бой тербедім әнге сала.
Қаңбақтай жел аударған, Қаракөзім, сүйгенім,
Өзіңмен-ау, келді кезім, Қаракөз-ау.

Толық

Қалқатайым

  • 0
  • 0

Басы еді өлеңімнің-ей, айым-қайым-ей,
Бітеді саздау жерге-ай, тал мен қайың-ей.
Көп айдың көрмегелі-ей, жүзі болды-ей,
Жүрмісің аман-есен-ай, қалқатайым-ай.

Толық

Қарап көріңіз