Өлең, жыр, ақындар

***

  • 20.04.2020
  • 0
  • 0
  • 568
Ішім толы қазынадай күй кешем,
Жүрегімді жаншытады салмағы.
Мұнша жүкті Құдай неге берді екен
Көп ішінен мені неге таңдады?
Достарым бар, деп қарасам жаныма,
Кейде олар қулығы көп түлкідей.
Кейде менің бұл өмірде барыма
Қарайтындай түрпідей.
Өзегімде өртті ойларым бұлқынса,
Жарқылдаған найзағай да боламын.
Күлімсіреп кейде ноғай жұртымша
Кең даладай достық құшақ жаямын.
Сөз -жебелер оқталғанда маған тік,
Көңіл жасып, үміт өліп шерленем.
Маңдайымнан сыйпай қалса адамдық
Мейірімге киік-көңілім шөлдеген...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұл күз

  • 0
  • 0

Күз суретін көкірегіме құяды,
Сырларын да жасырмайды менен көп.
Күз суреті қиялыма сияды
Дәптеріме жазылады өлең боп.

Толық

Көп гүлдерді...

  • 0
  • 0

«Көп гүлдерді үзгенмін» деп мақтандың,
«Мен сені де үземін» деп сезініп.
Создың қолды, лебін сездің ақпанның
Боранына Кадрияның кезігіп.

Толық

Жүрегім жырлашы...

  • 0
  • 0

Мың толғанып, жүз ойлап,
Қиялыма жыр келер.
Мың толғанып, жүз ойлап
Қиялымда жыр да өлер.

Толық

Қарап көріңіз