Өлең, жыр, ақындар

***

  • 20.04.2020
  • 0
  • 0
  • 806
Ішім толы қазынадай күй кешем,
Жүрегімді жаншытады салмағы.
Мұнша жүкті Құдай неге берді екен
Көп ішінен мені неге таңдады?
Достарым бар, деп қарасам жаныма,
Кейде олар қулығы көп түлкідей.
Кейде менің бұл өмірде барыма
Қарайтындай түрпідей.
Өзегімде өртті ойларым бұлқынса,
Жарқылдаған найзағай да боламын.
Күлімсіреп кейде ноғай жұртымша
Кең даладай достық құшақ жаямын.
Сөз -жебелер оқталғанда маған тік,
Көңіл жасып, үміт өліп шерленем.
Маңдайымнан сыйпай қалса адамдық
Мейірімге киік-көңілім шөлдеген...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көп гүлдерді...

  • 0
  • 0

«Көп гүлдерді үзгенмін» деп мақтандың,
«Мен сені де үземін» деп сезініп.
Создың қолды, лебін сездің ақпанның
Боранына Кадрияның кезігіп.

Толық

Менің даусым тастардан да шығады...

  • 0
  • 0

Кейде осы ойларыма сыймаймын,
Ми-санамды біреу мүжіп жатқандай.
Кейде өзімді азапқа сап қинаймын
Түпсіз терең тұңғиыққа батқандай.

Толық

Тұманды көл

  • 0
  • 0

Тұманды көл, тұманды көл,
Тұманыңды жырлайын.
Түбіңдегі сырларыңды
Маған айтшы, тыңдайын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар