Өлең, жыр, ақындар

***

  • 20.04.2020
  • 0
  • 0
  • 680
Ішім толы қазынадай күй кешем,
Жүрегімді жаншытады салмағы.
Мұнша жүкті Құдай неге берді екен
Көп ішінен мені неге таңдады?
Достарым бар, деп қарасам жаныма,
Кейде олар қулығы көп түлкідей.
Кейде менің бұл өмірде барыма
Қарайтындай түрпідей.
Өзегімде өртті ойларым бұлқынса,
Жарқылдаған найзағай да боламын.
Күлімсіреп кейде ноғай жұртымша
Кең даладай достық құшақ жаямын.
Сөз -жебелер оқталғанда маған тік,
Көңіл жасып, үміт өліп шерленем.
Маңдайымнан сыйпай қалса адамдық
Мейірімге киік-көңілім шөлдеген...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көп гүлдерді...

  • 0
  • 0

«Көп гүлдерді үзгенмін» деп мақтандың,
«Мен сені де үземін» деп сезініп.
Создың қолды, лебін сездің ақпанның
Боранына Кадрияның кезігіп.

Толық

Түс

  • 0
  • 0

Түс көрдім, аянышты әрі мұң,
Кезіп келем Дағыстанның даңғылын.
Аршып алып ақ қайыңның қабығын
Әлем бізге таратқандай таң нұрын.

Толық

Жаным маған «кел» дедің

  • 0
  • 0

Жаным маған кел дедің,
«Кел» деген соң келгенім.
Қарамадым артыма,
Қарамадым алдыма,

Толық

Қарап көріңіз