Өлең, жыр, ақындар

***

  • 20.04.2020
  • 0
  • 0
  • 852
Ішім толы қазынадай күй кешем,
Жүрегімді жаншытады салмағы.
Мұнша жүкті Құдай неге берді екен
Көп ішінен мені неге таңдады?
Достарым бар, деп қарасам жаныма,
Кейде олар қулығы көп түлкідей.
Кейде менің бұл өмірде барыма
Қарайтындай түрпідей.
Өзегімде өртті ойларым бұлқынса,
Жарқылдаған найзағай да боламын.
Күлімсіреп кейде ноғай жұртымша
Кең даладай достық құшақ жаямын.
Сөз -жебелер оқталғанда маған тік,
Көңіл жасып, үміт өліп шерленем.
Маңдайымнан сыйпай қалса адамдық
Мейірімге киік-көңілім шөлдеген...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің даусым тастардан да шығады...

  • 0
  • 0

Кейде осы ойларыма сыймаймын,
Ми-санамды біреу мүжіп жатқандай.
Кейде өзімді азапқа сап қинаймын
Түпсіз терең тұңғиыққа батқандай.

Толық

Көп гүлдерді...

  • 0
  • 0

«Көп гүлдерді үзгенмін» деп мақтандың,
«Мен сені де үземін» деп сезініп.
Создың қолды, лебін сездің ақпанның
Боранына Кадрияның кезігіп.

Толық

Мен сүймеймін

  • 0
  • 0

Мен сүймеймін!
Сенің асыл үйіңе,
Жүрегіме қайғы оранып кіргенін.
Мен сүймеймін!

Толық

Қарап көріңіз