Құрбандық жырлары

Табыстым асау сезіммен,
Табыстым бүгін аптығып.
Жаңбырым жауып көзімнен
Жанымның көгін жапты бұлт.
Тауымнан бұлақ - жыр құлап,
Жағалап жүрек бөктерін,
Найзағай жатыр ұрғылап
Көңілдің нәзік шектерін.
Аң-таң боп солай тұрғанда
Құшағына алды көк тұман.
Көрінбей биік тұлғам да,
Айналып түнге кетті маң.
Достастым жынды желменен
Ол әсте тыным тапқан ба?!
Қарқылдай күліп, Жолменен
Жын ұра билеп тартты алға.
Іздеп келем, сені мәңгі іздеймін,
Өле-өлгенше үмітімді үзбеймін,
Әр күн сайын жаңаша өмір бастаймын,
Дүниеге жаңаша көз тастаймын,
Жанарларды жаңалықпен жасқаймын,
Сонда рана көңшіннің, қыз қойнын
Сыйлайсың сен! Үмітімді үзбеймін!
Сырларың көп, алу қиын ұғынып,
Қырларын көп, тұрады ылғи құбылып.
Мейлің тіпті, мейлің, қандай өңге енсең,
Қарсы келіп мен сабылған жолмен сен,
Күлімсіреп, кәдімгідей қол берсең,
Туар еді-ау тағы бірі ізгі ойдың.
Іздеп келем, сені мәңгі іздеймін!
Жау қамаса — қаумаласа қорқыныш,
Қорқыныштан толқып көңіл - толқып іш,
Берерімді бере алмай қиналып,
Көрерімді көре алмай қиналып,
Бүл өмірден - тұл өмірден түңілсем,
Күлкі сыйла!
Жүрегіме үңіл сен!
Сөйле сонсоң, сөйле ойлы, пайымды,
Ақтығымды, пәктігімді ұқ танып.
Қой де сонсоң, қой де қайғы-уайымды,
Үмітсіздік уысынан құтқарып.
Іздегенім табылса, деп көкседім,
Оңға баспай қойды бірақ ісім бір.
Көз жасына, күлкіге де жоқ сенім,
Неге олай?
Түсінбеймін!
Түсіндір!
Ойлаймын кейде аһ ұрып,
"Таусылдым-ау, - деп - сірә мен."
Дейсің сен маған ақырып:
"Шертсеңші сазды бір әуен!"
Сергітіп үнің бойымды,
Өртеніп жүрек отынан,
Сол сәтте сөзбен ойымды
Жеткізе алмай отырам.
Дауысымнан безіп бұрынғы,
Түс ауа біраз күтінем.
Күңіреніп, кешкі жырымды
Күн батар шақта бітірем.
Түн жыры бірақ қауышып,
Қайтадан құлаш сермеймін.
Мезгілдер осылай ауысып,
Көп болды ұйқы көрмеймін.
Алтын күн жайып қанатын,
Ашылды көңіл аспаны.
Көзімнен менің қара түн
Біртіндеп қаша бастады.
Оранып нұрға дүние,
Оранып нұрға бар маңай,
Келгендей құлақ күйіне
Мәз болып қалды... арман-ай!
Бойымды шарпып ыстық дем,
Жапырақтарға жан кірді;
Тойлады түгел құс біткен,
Осы бір сәтті ән қылды.
Күтпейін қалай мен дәйім?!
Күтпейін қалай оны мен?!
Жүректің әжім маңдайын
Сипады алақанымен!
Желге ғана кіріптар
Көк жүзінде қалқып ақша бұлттар,
Алыс ағар-қойнауда
Көлеңке мен Күннің нұры ойнауда.
Бал жинамай аралар
Барады ұшып...
Қара, әне...
Әне, олар...
Қара және сен суға
Ауық-ауық ақ шабақтар шоршуда.
Нақ солардың шолпылынан аумаған,
Көңіліңді аулаған
Күлкі қандай.
Беріле бір балаша,
Күн ұзаққа досым-ау,
Тыңдауды шын қаласаң
Сыбызғының осынау
Сазы қандай тамаша...
Барлығы да жүрегімді тербейді,
Үйге қайтқым келмейді.
Дүниенің сұлулығын, кеңдігін
Сезгендеймін мен бүгін.

---