Өлең, жыр, ақындар

Сенің атың — сағыныш

  • 27.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1842
Іздеген кім,
ол күндердің дерегін.
Естілмейді ерке күлкім,
ерек үн.
Ең аяулы мезеттердің жоғалған,
Екеуміз де сұрамадық себебін.
Екеуміз де үнсіздікке байландық,
Бір үміттің талғажау ғып қорегін.

Тәрк еттік те,
Ғажайыптың барлығын,
Сен де,
Мен де құлатпадық ар жүгін.
Жанарымнан төгілсе де бар мұңым,
Жүрек дейтін жалғызыма сыбырлап,
Жаратқанның құлай сүйдім жарлығын.

Сен бе,мен бе,
жете алмаған байыпқа?
Тағдырымды шын ұнаттым,айып па?
Жазмышымдай менің жұмбақ шешімім,
Қиянаттай сенің қатал кесімің,
Тіл қата алмай,
Қол бұлғадым ғайыпқа.
Бұл күндері
Сенің атың сағыныш,
Тербетілген «ғұмыр» атты қайықта.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұлдыз көп

  • 0
  • 0

Жұлдыз көп,
түн қойнында жымыңдаған.
Жымыңдап,сан тағдырдан сыр ұрлаған.
Мен — Күнмін,

Толық

Заманның мұңы — бар мұңым

  • 0
  • 0

Жалаңаш қоғам келбетін,
Жасыра алмас шымылдық.
Жетім мұң кезсе жер бетін,
Жезөкшелері мұрындық.

Толық

Маңдайдағы бағым сірә, бес елі

  • 0
  • 0

Маңдайдағы бағым сірә, бес елі,
Аз болмады соған лайық сорым да.
Бір кем дейді,
Дүниенің есебі.

Толық

Қарап көріңіз