Өлең, жыр, ақындар

Еске алу

Әке деп жүргенімнің аға екенін
Мен сәби есейгесін білдім кейін.
Қаз тұрып жаңа ғана бассам керек
Кеткенде әкем тастап жер мекенін:

Үйретті ағам маған өмір атын,
Мол сапар, оған барар жолдың сәтін.
Үйретті қуанышын, өлеңін де,
Мен, бәлкім, содан бастап болдым ақын!

Үйретті ол, ол - қадірлі жолдас еді,
Жанының жалғыз бауыры олжасы еді.
Бір ғана үйретпеген нәрсесі оның –
Қасірет, қайғы - уайым, көз жасы еді.

«Қош» деді зор майданға сапар шекті,
Көп нәрсе айтар ма еді, айтпай кетті.
Сендім мен, жеткіншегін жылатпауға
Көңілінде бірге аттанды берген серті.

Оралмай қалды ол елге қайтып содан...
... Аңыз бар жеңді деген ажалды ағам...
Жылауға еш мүмкіндік бермей өткен
Дүниеде содан қымбат кім бар маған?!



Пікірлер (1)

Біреу

Күшті

Пікір қалдырыңыз

Жақсы екен сенің Отаның

  • 0
  • 0

Жақсы екен сенің Отаның,
Келісті өлке, кең көңіл.
Ұмытпайды екен Сейтжанын,
Ұмытса да ұлы кейде бір.

Толық

Көңіл күйі

  • 0
  • 0

Түркістанның көшелері ылғи бақ,
Кеудесінен бұлақ аққан құлдилап.
Жүре берсем, жүре берсем, дариға,
Қыз құшақтап, гүл иіскеп, сыр жинап.

Толық

Торғай

  • 0
  • 0

Жас шағым өтті жабықпай,
Жағанда сан жыл асыр сап.
Астыңда жүздім балықтай,
Бетімді толқын жасырса - ақ.

Толық

Қарап көріңіз