Өлең, жыр, ақындар

Еске алу

Әке деп жүргенімнің аға екенін
Мен сәби есейгесін білдім кейін.
Қаз тұрып жаңа ғана бассам керек
Кеткенде әкем тастап жер мекенін:

Үйретті ағам маған өмір атын,
Мол сапар, оған барар жолдың сәтін.
Үйретті қуанышын, өлеңін де,
Мен, бәлкім, содан бастап болдым ақын!

Үйретті ол, ол - қадірлі жолдас еді,
Жанының жалғыз бауыры олжасы еді.
Бір ғана үйретпеген нәрсесі оның –
Қасірет, қайғы - уайым, көз жасы еді.

«Қош» деді зор майданға сапар шекті,
Көп нәрсе айтар ма еді, айтпай кетті.
Сендім мен, жеткіншегін жылатпауға
Көңілінде бірге аттанды берген серті.

Оралмай қалды ол елге қайтып содан...
... Аңыз бар жеңді деген ажалды ағам...
Жылауға еш мүмкіндік бермей өткен
Дүниеде содан қымбат кім бар маған?!



Пікірлер (1)

Біреу

Күшті

Пікір қалдырыңыз

Ғали Ормановқа

  • 0
  • 0

«Бүркітті» шыңның басында
Кезіккен кетпес естен күн.
«Баянжүрек» басында
Бақытты сағат кешкен күн.

Толық

Ұлұғбек

  • 0
  • 0

Тастап тақыт, Темір берген билікті,
Жорық кешпей, жүгендемей жүйрікті,
Соғыс шаңын кірпігінен тазартып,
Ол жұлдыздар әлеміне шүйлікті.

Толық

Экспромттардан

  • 0
  • 0

Пенсияға шығармаңдар ақынды,
Кім айтады ескірді деп алтынды.
Алтындығын сақтау үшін адамның
Жұмсау керек барлық қайрат, ақылды.

Толық

Қарап көріңіз