Өлең, жыр, ақындар

Еске алу

Әке деп жүргенімнің аға екенін
Мен сәби есейгесін білдім кейін.
Қаз тұрып жаңа ғана бассам керек
Кеткенде әкем тастап жер мекенін:

Үйретті ағам маған өмір атын,
Мол сапар, оған барар жолдың сәтін.
Үйретті қуанышын, өлеңін де,
Мен, бәлкім, содан бастап болдым ақын!

Үйретті ол, ол - қадірлі жолдас еді,
Жанының жалғыз бауыры олжасы еді.
Бір ғана үйретпеген нәрсесі оның –
Қасірет, қайғы - уайым, көз жасы еді.

«Қош» деді зор майданға сапар шекті,
Көп нәрсе айтар ма еді, айтпай кетті.
Сендім мен, жеткіншегін жылатпауға
Көңілінде бірге аттанды берген серті.

Оралмай қалды ол елге қайтып содан...
... Аңыз бар жеңді деген ажалды ағам...
Жылауға еш мүмкіндік бермей өткен
Дүниеде содан қымбат кім бар маған?!



Пікірлер (1)

Біреу

Күшті

Пікір қалдырыңыз

Алатау аясында

  • 0
  • 0

Екен-ау жер әсемі Медеу, Медет!
Шыққанда шоқтығына күн дөңгелеп,
Оятып тауды таңғы ұйқысынан,
Бауырынан күй еседі бір керемет.

Толық

Қаратау астындағы өзен

  • 0
  • 0

Таулары көп бұл қазақтың
Даласына орнатқан.
Қаратауға күн де жақын,
Жер де тегіс ол жатқан.

Толық

Өмір күші

  • 1
  • 0

Мыңдаған қалам өрнегі түсіп,
Алуан көздің от ізі қалған.
Талайдың басып алақаны ыстық,
Екінші қолға суымай барған,

Толық

Қарап көріңіз