Өлең, жыр, ақындар

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1415
Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп,
Бір салқындық болғай деймін мен тұрып.
Бүкіл алап шыр еткендей болады
Тиіп кетсе ботинкаңның табаны.
Күн күйіп тұр... тіл жабысып таңдайға,
Шаш көлеңке бола алмады маңдайға.
Ауыр екен шілде айының бұ шағы,
Секілді алап ақ жалынның құшағы.
Дыр-дыр еткен қызыл қанат шегіртке
Бір-бір түйір қызыл шоқ боп ұшады.
Дәл осы сәт шыңға қонды сұр бұлт кеп,
Ақ шың оны шынтаққа алды бір бүктеп.
Бұлқынды бұлт, кете алмады жұлынып,
Көлеңкесі қалды маған ілініп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алыста мұнарланған тау шыңдары...

  • 0
  • 0

Алыста мұнарланған тау шыңдары,
Ойларым сен туралы таусылмады...
(Таусылмас арманыма, тауларыма
Келемін естірте алмай даусымды әлі.)

Толық

Қыран

  • 0
  • 0

Үлгі-өнеге болсын дей ме артқыға:
— Қара шыңнан қарғып ұшып қарт қыран,
Шырқау көкке шығады екен өлерде,
Содан өзін тастайды екен төменге.

Толық

Таудағы нөсер

  • 0
  • 0

Аспан жақ боздап кетті, мықты-ақ қайғы,
диюлар бұлт тасалап бұқпақтайды.
Көпшік қып қолтығына қара бұлтты ап,
әнеки, Әзірейіл барады ықтап.

Толық

Қарап көріңіз