Өлең, жыр, ақындар

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1247
Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп,
Бір салқындық болғай деймін мен тұрып.
Бүкіл алап шыр еткендей болады
Тиіп кетсе ботинкаңның табаны.
Күн күйіп тұр... тіл жабысып таңдайға,
Шаш көлеңке бола алмады маңдайға.
Ауыр екен шілде айының бұ шағы,
Секілді алап ақ жалынның құшағы.
Дыр-дыр еткен қызыл қанат шегіртке
Бір-бір түйір қызыл шоқ боп ұшады.
Дәл осы сәт шыңға қонды сұр бұлт кеп,
Ақ шың оны шынтаққа алды бір бүктеп.
Бұлқынды бұлт, кете алмады жұлынып,
Көлеңкесі қалды маған ілініп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О, туған жер, өз деміңді бір алған

  • 0
  • 0

О, туған жер, өз деміңді бір алған
Сеземін мен таңғы сұрғылт мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
Шоқалдар мен бұталардан құралған.

Толық

Күндер

  • 0
  • 0

...Осынау бір жер бетіне
Қараймын ғой тербетіле.
Қабатына ғасырлардың
Жасырған ой, жасырған мұң,

Толық

Жалындап барды да батты күн...

  • 0
  • 0

Жалындап барды да батты күн,
Оның да уақыты болып қап.
Жүйрік жел баса алмай аптығын
Бұтаға сүйенді солықтап.

Толық

Қарап көріңіз