Өлең, жыр, ақындар

Қауыз

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 412
Міне, масақ — дұрыс сынды түр-түсі,
күміс сын-ды күлкісі:
Қауыз, қауыз!
Сылдыры бар, жоқ дәні,
О, құдайдың...
О, құдайдың соққаны!
Ал, сабақ сол... сол баяғы бір сылдыр,
ал, бос қауыз — жүрегі жоқ көкірек,
мықты екенсің, күрсіндір!
Қанағаты қарынға ауған ол да ауыз,
түбі түскен ыдыс сын-ды жалмауыз.
Жел екпіндеп, күн төбеден жанғасын
ол да өседі.
Құрт па, дерт пе — қағып алған дән басын!
Күлме, достар, ей, күлмеңдер, күлмеңдер,
басын іздеп сипаласа ол жамбасын.
Жүрегі жоқ көкіректер, тыңдаңдар,
тыңдай білсең бос сөзде де бір мән бар.
Бірақ құрғақ сыбдырымен кімді алдар
О басында қауыз болып туғандар?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұмсамаңдар, достарым, дәрігерге

  • 0
  • 0

Жұмсамаңдар, достарым, дәрігерге,
танысқанмын дәрінің бәрімен де.
Дала деген докторға көрінейін,
емделейін одан да барып елге.

Толық

Найза-қара

  • 0
  • 0

Өз тұсынан о дағы
қарғып шығып, қалды үздік —
қиын,
қиын соғады,

Толық

Білмеймін мықтымын ба, осалмын ба

  • 0
  • 0

Білмеймін мықтымын ба, осалмын ба,
Барым сол – бір жүректі тосам мыңға.
Оңаша тергесем де, терлесем де
Өзімді жыққаным жоқ дос алдында.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар