Өлең, жыр, ақындар

Қауыз

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 623
Міне, масақ — дұрыс сынды түр-түсі,
күміс сын-ды күлкісі:
Қауыз, қауыз!
Сылдыры бар, жоқ дәні,
О, құдайдың...
О, құдайдың соққаны!
Ал, сабақ сол... сол баяғы бір сылдыр,
ал, бос қауыз — жүрегі жоқ көкірек,
мықты екенсің, күрсіндір!
Қанағаты қарынға ауған ол да ауыз,
түбі түскен ыдыс сын-ды жалмауыз.
Жел екпіндеп, күн төбеден жанғасын
ол да өседі.
Құрт па, дерт пе — қағып алған дән басын!
Күлме, достар, ей, күлмеңдер, күлмеңдер,
басын іздеп сипаласа ол жамбасын.
Жүрегі жоқ көкіректер, тыңдаңдар,
тыңдай білсең бос сөзде де бір мән бар.
Бірақ құрғақ сыбдырымен кімді алдар
О басында қауыз болып туғандар?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Лумумбаның өлімі

  • 0
  • 0

Кеудемді кек болып тіреген
Сол өлім жәйлі бұл тірі өлең.
Сен-дағы бір үлкен жүрек ең,
Африка, түрегел!

Толық

Немере

  • 0
  • 0

Aт үстінен көтеріп, ауық-ауық жөтеліп,
мені өсірді қолда бар биігіне көтеріп.
Немерем деп ешкімге таныстырған жоқ еді ол,
түсірмеді биіктен, түсірмеді төбеден.

Толық

Әйелдер

  • 0
  • 0

Арулар деп бастасаң-ақ бір ойды
Ой соңын жұрт төсекке әкеп тірейді:
елестейді етектер мен балтырлар,
елестейді жасты көздер үрейлі.

Толық

Қарап көріңіз