Өлең, жыр, ақындар

Қауыз

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 675
Міне, масақ — дұрыс сынды түр-түсі,
күміс сын-ды күлкісі:
Қауыз, қауыз!
Сылдыры бар, жоқ дәні,
О, құдайдың...
О, құдайдың соққаны!
Ал, сабақ сол... сол баяғы бір сылдыр,
ал, бос қауыз — жүрегі жоқ көкірек,
мықты екенсің, күрсіндір!
Қанағаты қарынға ауған ол да ауыз,
түбі түскен ыдыс сын-ды жалмауыз.
Жел екпіндеп, күн төбеден жанғасын
ол да өседі.
Құрт па, дерт пе — қағып алған дән басын!
Күлме, достар, ей, күлмеңдер, күлмеңдер,
басын іздеп сипаласа ол жамбасын.
Жүрегі жоқ көкіректер, тыңдаңдар,
тыңдай білсең бос сөзде де бір мән бар.
Бірақ құрғақ сыбдырымен кімді алдар
О басында қауыз болып туғандар?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл

  • 0
  • 0

Бүр жарды, әне, бір бұта
Жасыл тартты кең өлкем,
сол болар деп күні ертең
саялайтын көлеңкем,

Толық

Аялдамада

  • 0
  • 0

Әйелдер тұр тықыршып,
сұлулары көптен көп —
еріні күрең көбінің
иектері көкпеңбек.

Толық

Таулар мен төбелер

  • 0
  • 0

Таулар тұр асқақ,
Осынау дала, мына алап
Тұрғанда аман талай тауларды туар-ақ.
О, титтей менің төбешіктерім, не керек,

Толық

Қарап көріңіз