Өлең, жыр, ақындар

Мойнына арқан түсіп, күш батпаған...

  • 02.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1338
Мойнына арқан түсіп, күш батпаған,
көнбеген жаз – кермеге, қыс – қақпаға,
бір асау әлі қашып жүрген сын-ды,
құрыққа сол күндері ұстатпаған.

Айдаудан, арыздардан, қамалғаннан,
қырсыққа қырсық үстеп жамалғаннан,
бір «бұзық» әлі бағып жүрген сын-ды
сол күндер абақтыдан аман қалған.

Қусаң да бұғалықпен, құрықпенен,
әккі ұры, әккі асаудай бұғып төмен,
бір өлең әлі ұстатпай жүрген сын-ды
Абайдың да қаламына ілікпеген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тыныштық

  • 0
  • 0

Кім үзеді өзі әлсіз, жіңішке ойды?
Тыныш дейді дүние, тыныш дейді.
Бірақ шыңды бұлт болып буды қайғы,
бірақ бұта дамылсыз судырайды.

Толық

Өмір

  • 0
  • 0

Өмір, өмір, өмір деген – бір ғажайып бәйтерек,
Бәйтерекке түн де керек, күн де керек, ай керек.
Сол теректі паналаған балапансың сары ауыз,
Сол теректе өткен тірлік – әрі шындық, әрі аңыз.

Толық

Бас қайда болса – онда аяқ бар...

  • 0
  • 0

Бас қайда болса – онда аяқ бар,
Сүрінген жығылып тояттар.
Бұл жерден басталса тіршілік
Ол жерден сапарын аяқтар.

Толық

Қарап көріңіз