Өлең, жыр, ақындар

Мойнына арқан түсіп, күш батпаған...

  • 02.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1030
Мойнына арқан түсіп, күш батпаған,
көнбеген жаз – кермеге, қыс – қақпаға,
бір асау әлі қашып жүрген сын-ды,
құрыққа сол күндері ұстатпаған.

Айдаудан, арыздардан, қамалғаннан,
қырсыққа қырсық үстеп жамалғаннан,
бір «бұзық» әлі бағып жүрген сын-ды
сол күндер абақтыдан аман қалған.

Қусаң да бұғалықпен, құрықпенен,
әккі ұры, әккі асаудай бұғып төмен,
бір өлең әлі ұстатпай жүрген сын-ды
Абайдың да қаламына ілікпеген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ түс

  • 0
  • 0

Ақ деген не?
Қиянаттан, тепкіден
аман шыққан Ардың түсі деп білем.
Сәл кірлесе күймен жуып жанымды,

Толық

Өмір

  • 0
  • 0

Өмір, өмір, өмір деген – бір ғажайып бәйтерек,
Бәйтерекке түн де керек, күн де керек, ай керек.
Сол теректі паналаған балапансың сары ауыз,
Сол теректе өткен тірлік – әрі шындық, әрі аңыз.
Сол Теректің күн жағында – көктеменің шуағы,
Сол теректің көлеңкесі – қарлы боран қояды,
Сол теректің бір басына екі тағдыр ұялап,
Екі тағдыр – мәңгі-бақи адалдық пен қиянат.

Толық

Орманда

  • 0
  • 0

Қайың-жеңге, алдыма қымыз қой да,
тал-қарындас, сызылтып сыбызғы ойна.
Орман-ана, кеңдік ет гүл-гүл аңқып,
бір билейін Шілікпен мың бұралтып.

Толық

Қарап көріңіз