Өлең, жыр, ақындар

Бұлақ ағып барады жұмарланып

  • 14.06.2021
  • 0
  • 0
  • 905
Бұлақ ағып барады жұмарланып,
сорлы көңіл үмітке жүр алданып:
Не жоғалтып біреуді — аңсай алмай,
не құша алмай біреуді құмарланып.
Күндер өтіп барады лек-легімен,
көңіл байғұс үмітін еткен үнем:
не тына алмай жерінен жеңсік тауып,
не қызығып біте алмай көктегіге.
Не ыза боп өзгеге тына алмастан,
не ырза боп өзіне қуанбастан,
талай парақ қағазды қартайтты ақын,
бітіп жатқан түк те жоқ бұдан басқа...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Толқындар

  • 0
  • 0

Жартас тұрды жағалауда тістеніп,
Кек көреді ол – еркелесе толқындар.
Шабыт-толқын шапшыды да түсті өліп...
Жартас тұрды баяғыша тістеніп.

Толық

Дүние неткен кең еді...

  • 0
  • 0

Дүние неткен кең еді,
Мұнда – көктем, анда – қыс.
Дүние, дүние дегені –
Махаббат, үміт – алданыш.

Толық

Отан

  • 0
  • 0

Бел балаң ем, есейін бір шынығып,
Заводтарда болат илеп, шыны үгіп.
Семіруге келгенім жоқ өмірге,
Аулақ жүріп, ауа жұтып, тынығып.

Толық

Қарап көріңіз