Өлең, жыр, ақындар

Қарағайлымен қоштасу. Үшқара

  • 10.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1059
Мініп жатып көлігіме тоқтадым...
Қабағыңда – қамырықты жоқ па мұң?
Балқан таулар, бұйырмаңыз айыпқа
Талқандалған өмірімнің соқпағын.
Үшқараның қабағында жоқ па мұң?

Кету керек. Кетпегенде не етемін –
Көру үшін жер бетінің етегін.
“Қарағайлы – ғашығым!” деп қашаумен
Кент тауына өлең жазып кетемін.
Үшқараға өлең жазып кетемін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Елден кеткен бір өкініш, шалады мұң

  • 0
  • 0

Елден кеткен бір өкініш, шалады мұң,
Қандай болды, – деп ойлаймын, – дала бүгін.
Шалғай жатқан ауылда қалды менің
Шалқып-тасқан перзент шақ, балалығым.

Толық

Биіксің бе, күйіксің бе, білмедім

  • 0
  • 0

Биіксің бе, күйіксің бе, білмедім,
Бір керемет жүрегімде тұр менің.
Қос жанарың бара жатқан жұмылып
Үңірейген есігіндей түрменің.

Толық

Қайтейін, өкінішті

  • 0
  • 0

Қайтейін, өкінішті,
Кетпеппін күйіп бірден.
Біреулер сөзі күшті
Бұрымнан сүйіп жүрген.

Толық

Қарап көріңіз