Өлең, жыр, ақындар

Жаз қақпасы

  • 12.07.2020
  • 1
  • 2
  • 14478
Шертті дала сырларын,
Жамыраған жаз келді.
Қанатында тырнаның,
Қалықтаған саз келді.
Жырлап теңіз жырақтан,
Бұрқыратып бу атты.
Былдыр-былдыр бұлақтан,
Сылдыр-сылдыр су ақты.
Жусан аңқып белдерден,
Жер сімірді шуақты.
Сұқсұр ұшты көлдерден,
Сұрау белгі сияқты.
Қолтығына баулардың,
Қонды бұлбұл елеңдеп.
Дәптерінен таулардың,
Төгілді өзен өлең боп.
Қанатын қаз суларға,
Әлі қағып барады.
Балбыраған нуларға
Балық ағып барады.
Қармақтарын саптасын,
Айтайыншы досыма.
Көктем ашқан қақпасын,
Жаз дегенің осы ма.



Пікірлер (2)

Әсем

Бұл дұрыс версиясы емес

Аяла

Бұл өте керемет мен бұдан жарысқа барамын????

Пікір қалдырыңыз

Ана

  • 0
  • 11

Арманыңды ақтармын ба жүрегімде тербесем?
Айға сіңілі, қарындассың қасиетті Жерге сен.
Мен өзіңді теңдесі жоқ құдірет деп түсінем,
Сендік қуат мың есе артық Жердің тарту күшінен.

Толық

Құтбайға

  • 0
  • 0

Термесі ұя арман маужыраған,
Зердесі ескен самал тау-жырадан.
Теңдесін бул аймақтан таптырмайтын,
Кеудесі күмбірлеген ән-жыр ағам.

Толық

Енді несін айтайын бұл шақта мен

  • 0
  • 0

Енді несін айтайын бұл шақта мен,
Құшақ-құшақ өзіңе гүл сақтап ем.
Омырауымда жарылған ақ барабан,
Қайда жүрсің тас-талқан бұршақты әлем.

Толық

Қарап көріңіз