Жоғалту
- 0
- 0
Орманға ұлып опа таппай,
шынжырланған арлан.
Бөз қымтасын тәнін,
айрылмас-ты ардан.
Мұхаммедті растау
А, дариға,Батар Күнге бататын,
Ант етейін атар таңға ататын.
Күллі Әлемді тізерлетер алдыңа —
Мына Менмін, айналайын, Отаным!
Қатер төнсе қазақ дейтін ұлысқа,
Қаламымды айырбастап қылышқа,
Сенің қаның менің қаным болған соң,
Ең бірінші мен кірермін ұрысқа.
Мен туғанмын
ер Мұхаммед өлген күн.
Мен болмасам,
жүрегіңді емдер кім?!
Хақ Мұхаммед айтып кеткен кешегі
Келеді деп...
Келген ақын,
сол — Менмін!
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қар жауып тұр
- 0
- 0
Қар жауып тұр.
Қан тамады — қара қан,
Қара қанды қардың тілі жалаған.
Қан ізімен біреу ілбіп келеді, жалаң аяқ.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Ақымбеков Қайыржан
Мағыналары керемет сипаттайды -
поаоыш
Өте мағналы өлен -
Берикбол
Оте керекмет -
Айша
Ұнады
Аягөз
Қате жазғансыңба или өзі осындай өлеңба