Өлең, жыр, ақындар

Әйел...

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2852
Кірпігіме күллі ғалам ілулі...
Сен үйреттің көкке қарап ұлуды.
Үйретпедің қалай, қайтіп күлуді,
Мен ұмыттым жылауды әм жылуды.
Тәнім үшін таласқандар, жан үшін
Тартыспады. Тірі азапкер намысым.
Бекер мені тыңдадың-ау,
(шашы ұзын, ақылы кем...)
Адам-Ата — арысым!
Жердің шарын доп еткендер тепкілеп,
Қос алмама қол созғанда ептірек.
Бар әйелді көкке әкетсе Жаратқан,
Ал, қайтесің “Зауал сәті жетті" деп.
Қабырғаңа қарайсың ба, олардың
Зауалына арашашы болар кім?
Сауабында сен жатқанда ләззаттың,
Отын жағып мен отырам обалдың.
Белдемшемді белімдегі шешем мен,
Нақақ күйіп, нақақ жаным неше өлген
Кеудеңдегі мың айлалы ібіліс
Бақыт тапса нәпсі дейтін кеселден.
Ей, ғаламның, ей, Адамның жесірі,
Перзентіңнің есімі кім, есімі?
Есі бүтін еркектерге сор болды
Мен жасаған бір күнәнің кесірі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жесір

  • 0
  • 0

Көтеріп нәзік жүрек ба-а-р құсаны
Зар қылып,
Зарықтырып жар құшағы.
Мысалы сыңары өлген ақсұңқардай,

Толық

Тағдыр

  • 0
  • 0

Сайқал тағдыр сарығасын санама,
Ащы өмірдің жұттым удай сусынын.
Түсіне алсаң, түйткілімді бағала,
Түйсігіңмен жүрегіме қара да.

Толық

Қар жауып тұр

  • 0
  • 0

Қар жауып тұр.
Қан тамады — қара қан,
Қара қанды қардың тілі жалаған.
Қан ізімен біреу ілбіп келеді, жалаң аяқ.

Толық

Қарап көріңіз