Өлең, жыр, ақындар

Әйел...

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 3268
Кірпігіме күллі ғалам ілулі...
Сен үйреттің көкке қарап ұлуды.
Үйретпедің қалай, қайтіп күлуді,
Мен ұмыттым жылауды әм жылуды.
Тәнім үшін таласқандар, жан үшін
Тартыспады. Тірі азапкер намысым.
Бекер мені тыңдадың-ау,
(шашы ұзын, ақылы кем...)
Адам-Ата — арысым!
Жердің шарын доп еткендер тепкілеп,
Қос алмама қол созғанда ептірек.
Бар әйелді көкке әкетсе Жаратқан,
Ал, қайтесің “Зауал сәті жетті" деп.
Қабырғаңа қарайсың ба, олардың
Зауалына арашашы болар кім?
Сауабында сен жатқанда ләззаттың,
Отын жағып мен отырам обалдың.
Белдемшемді белімдегі шешем мен,
Нақақ күйіп, нақақ жаным неше өлген
Кеудеңдегі мың айлалы ібіліс
Бақыт тапса нәпсі дейтін кеселден.
Ей, ғаламның, ей, Адамның жесірі,
Перзентіңнің есімі кім, есімі?
Есі бүтін еркектерге сор болды
Мен жасаған бір күнәнің кесірі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алғашқы сезім

  • 0
  • 0

Тағдырымның артқа бұрсам кемесін,
Жағалаудай қол бұлғайды елесің.
Жүрегімде шымыр етіп ең алғаш,
Сезіміме сіңіп қалған жеке есім.

Толық

Ғұмыр

  • 0
  • 0

Мен — жиырмадан асқан еңіреу,
Емексіп жүрген әрнеге.
Кездіктің ұшын сындырып,
Кектенсем, байлап жебеге —

Толық

Жермен қоштасу

  • 0
  • 0

Жерді ораған көк перде,
Менің жұлдызым көрінбейді бұл жерден.
Оны іздеп өзім барам түбінде,
Жұпариса гүл аңқыған көктемде.

Толық

Қарап көріңіз