Өлең, жыр, ақындар

Шешім

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2158
Жұлдыз ақты.
Жұлдыз ақпай тұра ма?!
Тағы бір жан нүкте қойып күнәға...
Аманатын сұрап келсе,
Артына
Тастап кеткен ешкім жоқ қой мұраға.
(Өзімді айтам!) тыныш мекен таппағыр,
Иманымен ойнап отыр қақпақыл.
Ағып түскен жұлдыздарға қызығып,
Ақшам кіріп намаз оқыр шақта бұл.
Ажал келсе Алла берген жүлдедей,
Есіл өмір есігі ашық түрмедей.
Өлім жайлы ойлай берем, неге осы,
Молаға әкеп көмбей кеткен мүрдедей.
Жалғыз шырақ күлімдейді Күнмін деп,
Акқан жұлдыз күбірлейді.
Білгім кеп —
Бүкіл ғалам сыйып кеткен кітаптан,
Қашып шығып алдыңызға тұрмын кеп.
Көкке қарап,
Жерге қарап...
О, бәрін —
Сезіп қояр жүрегіме — обалым.
Бір тілегін сіз де бір күн тыңдарсыз
Жұлдыз ақса қуанатын баланың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сот

  • 0
  • 0

Аң — аң. Құс — кұс. Адамды — адам дегенге,
Сенейін бе! ? (Мен — төменде, ол — төбемде!)
Күнің үшін қараны әппақ дегізіп,
Қорлық болар зорлық жасау өлеңге.

Толық

Қазанама

  • 0
  • 0

Сұм ажал адырнасынан
кімдерді байлап атпаған,
Қорамсақ толы сұр жебе
кімдерге әлі сақтаған?

Толық

Дұға

  • 0
  • 0

Теңесем тең табам ба тұрысыңды,
Жасырған тереңіне ұлы сырды.
Шардара — көзге сыймай ыршып кеткен,
Бір тамшы әбілһаят суы сынды.

Толық

Қарап көріңіз