Өлең, жыр, ақындар

Ғұмыр

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1521
Мен — жиырмадан асқан еңіреу,
Емексіп жүрген әрнеге.
Кездіктің ұшын сындырып,
Кектенсем, байлап жебеге —
Дұшпанга көзден қадап ем!
Ізгілігімнен адастым.
Суғарылмаған құрыш та ем.
Жұгатұғын да, қалмады-ау
Өмірде бүгін дүрыс дем.
Менің жүрек — кұмырама кұйған зарымды,
Бары оның осы еді-ау деп,
Бал екен ғой деп кім ішкен?!
Дәл мендей болып қамықпа,
Ей, көкірегі көктем бетеге!
Қош-қош айтып жарыққа,
Біз — суы үзіліп акқан арық та.
Біздегі үн сізге жете ме,
Түспей тұрғанымызда табытқа?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Зираттағы зар

  • 0
  • 0

Жүр, апа үйге қайтайық,
Бұл базар мені шаршатты.
Сүйсеңіз мейір қанатын немереңіз бар —
қанатым!

Толық

Бозінген

  • 0
  • 0

Қамшысын солай білей ме?!
Адасып қалған ақботасынан дүлейде.
Шанаққа сыймас сырымды
шертіп нем бар ед,

Толық

Ар

  • 0
  • 0

Тауықтың ары тарымен бірге,
Шашылса тары — шашылар.
Аққудың ары жарымен бірге
(Жарына ғана бас ұрар).

Толық

Қарап көріңіз