Өлең, жыр, ақындар

Ғұмыр

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1060
Мен — жиырмадан асқан еңіреу,
Емексіп жүрген әрнеге.
Кездіктің ұшын сындырып,
Кектенсем, байлап жебеге —
Дұшпанга көзден қадап ем!
Ізгілігімнен адастым.
Суғарылмаған құрыш та ем.
Жұгатұғын да, қалмады-ау
Өмірде бүгін дүрыс дем.
Менің жүрек — кұмырама кұйған зарымды,
Бары оның осы еді-ау деп,
Бал екен ғой деп кім ішкен?!
Дәл мендей болып қамықпа,
Ей, көкірегі көктем бетеге!
Қош-қош айтып жарыққа,
Біз — суы үзіліп акқан арық та.
Біздегі үн сізге жете ме,
Түспей тұрғанымызда табытқа?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Райы күннің бұзылды-ақ

  • 0
  • 0

Райы күннің бұзылды-ақ,
Құстарын ертіп күз кетті.
Қыл-қобыз дүние ызылдап,
О нені маған іздетті.

Толық

Неғылайын

  • 0
  • 0

Сен мені жатырқама, жарық Айым,
Бұлттан шық, ақ нұрыңды жамылайын.
Аққудай бір қыз бар ед, ақ маңдайлы,
Алысқа ұшып кетті-ау неғылайын?!

Толық

О.Бөкейге

  • 0
  • 0

Қарсы ала алмайтын ертеңгі таңды,
Түндегі отпен тұлданған, өшті ол бірге.
Келмеске маңды —
Европадай ұрланған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар