Өлең, жыр, ақындар

Аларман

  • 31.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1204
Адам деген аларман,
Алу үшін жаралған.
Айналасын жалмаған,
Ала көңіл шабарман.

Ойға-қырға шапқылап,
Бәсекеден бақ құрап,
Бермесін де Алланың,
Алсам дейді тартқылап.

Жақсыға да, жаманға,
Ынсап бермес заман ба?
Байлық, сыйлық, атақ-даңқ,
Бәрі керек адамға.

Күйінсін де, сүйінсін,
Алашағы бұйырсын.
Сұрағанын берші Алла,
Алсын дағы, тыйылсын.

Алған сайын алсам деп,
Жұмаққа да барсам деп,
Ойы басқа, есі алаң,
Қартаяды сарсаң боп.

Қызыл кетіп, әр тайып,
Қанағатсыз қартайып.
Құдай жайлы ойлайды,
Құлағанда жантайып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Матрица

  • 0
  • 0

Өткінші өмір өркешіне өңгерген,
Ирек қамшы ит тірлікті мен көргем.
Есіл дүние – ескі қалып, көне мұң,
Есті жанды шығармайды шеңберден.

Толық

Эзоп

  • 0
  • 0

Ежелдегі Эзоп деген кісіңнің,
Жан айқайын енді ғана түсіндім.
Сор заманның самай тері сияқты,
Мазмұн көшіп, өзгергені пішіннің.

Толық

Дәруіштің зары

  • 0
  • 0

Тәпсір төккен тілінен,
Жүрегінде тұма бар.
Ақиқаттың түбінен,
Мән іздеген пірадар.

Толық

Қарап көріңіз