Фрейдтің құрбысы

Уақыттың үніне ғашық құлағым,
Сағат тоқтауын тілейді сыңарым.
Түсімдегі кеше көрген қар қызы
Бекторымен қол ұстасып жүр әні.
Не-ге?
?..
Қиял кезу- өміріңді аяу ма?
Құламауға қалам ұшын таянған.
Өзімізді түсімізден таба алсақ
Ең шынайы өнер ғана-оянбау.
Үрейленер түстің келмей өлгісі,
Жүрек жақтан құс ұшады, көнбісім.
Тамырымды жарып шығар аңдаусыз
Тән ішінде тұтқындалған болмысым
Өлең оқыр түнекке...
Әңгіме айтып Фрейдпен әлі ұйқысы келмеген,
Ұлы қонақ жалғыздығым бөлмеде.
Азапты ой кетпей тұрып пышақтап,
Ессіздігімізді құшақтап,
Бейсанамызда жолығайықшы пенделер.

---