Өлең, жыр, ақындар

Қосылған қос айдын

  • 28.08.2020
  • 0
  • 0
  • 775
Айнакөл мен Қаракөл – медиен белдің қос меңі,
Суыңа көптен шомылмай суыса ізім, кеш мені.
Жыртқанда көлдің жиегін
отарын әкем құмға айдап,
Есімде қапты біздің үй екінді ауа көшкені.
Қол созым жерде қос айдын біріне-бірі жарасып,
Толқыны тайдай тулайтын толағай көлдер таласып.
Көктемгі мезгіл – көк дүние,
сыланған шақта сылқым жер
Көз емес, мынау егіз көл – көздегі мойыл қарашық.
Қарашық көлдер қалғымай, күндіз де ояу, түнде ояу,
Жататын еді жарықтық жазира белге жарасып.
Мойылдай көлге малтимыз әлсін де әлсін жүгіріп,
Шілдеде суы қара тас, қаңтарда қатпай жылымық.
Шәрбат па деп те ойлайсың, шарап па деп те ойлайсың,
Аңсарың ауып бір жұтсаң аузыңнан суың шұбырып.
Арасы көлдің жыртылып, арпа мен бидай өсті ғой,
Жалбыз бен қияқ қырқылып, қой баққан ауыл көшті ғой.
Құм жақта жүрген қойшылар
қып-қызыл қырман қызғанда
Қарашық көлге бір ұшық ақ боп түспе десті ғой.
Аман-сау қалды егіз көл,
Шайқалмай қалды тұнық су.
Қасиетті қандай, пай-пай-пай,
Ылдида жатқан ұлық су?!
Ышқынып тасып сол көктем, қосылып кетті қос айдын,
Тың жыртқан жылы табысты қырық дос түгіл қырық су.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Керекумен кездесу

  • 0
  • 0

Баянауыл басында бұлт бар ма,
Керекудің көгінде мұнар бар ма?!
Қалқаман мен Мамыр көл қосыла алмай,
Орны жатыр.

Толық

Ақшығанақ

  • 0
  • 0

Шығанақ десе шығанақ,
Құп-құйттай мүйіс – шым қайрақ,
Күн нұрыменен бірге ойнап,
Жататын еді-ау жарықтық

Толық

Тоған

  • 0
  • 0

Торғай тасып, «Ұрыөткелден» өтерде
Сонау жылы сасқан екем бекерге.
Апыл-ғұпыл шыға келсем адырға,
Арғы иінде тоған жатыр көтерме.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар