Өлең, жыр, ақындар

Жоңғар қақпасы

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 2363
Әнеки, Жоңғар қақпасы,
Тіреген қос тау қос қолдап.
Таулардың талай алқасы
Қарайды көкке аспандап.
Барлықтың тауы, Тоқта тау,
(Бекер ат жерге қойған ба?)
Барлық көл келіп тоқтады-ау,
Барлық ел тоқтап байламға.
Немесе жаудың бар күші
Тоқтаған шығар тоқырап.
Тоқтатқан халық қарғысы,
Немесе кие топырақ.
Немесе намыс, не қайрат,
Немесе аққан қанды жас.
Қақпаға қарай атойлап,
Қиылып талай қалды бас.
Әйтеуір, қақпа аузында
Төгілгені рас қызыл қан.
Аққан да шығар қан-жылға,
Қақпа да, мүмкін, бұзылған.
Бұзылып қақпа бекінген,
Мүжіліп тастар, жетілген.
Шекарадағы тіршілік –
Қыл суырғандай өтіңнен.
Халықтың жаны ұшында
Болған бұл қақпа жан алқым.
Заманның бейбіт тұсында
Ұмытпау керек соны әркім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Иманжүсiп

  • 0
  • 0

Сонымен Иманжүсiп Ақмолада‚
Түскен жоқ тас түрмеге таққа бола.
Жаққан жоқ ешқашанда аққа қара‚
Жапқан жоқ жәбiр жасап, жоққа жала.

Толық

Мұхтар мен Қаныш

  • 0
  • 0

Мұхтар мен Қаныш кездесе кетті бір жылы,
Біреуі Мәскеу, біреуі Жезді тұрғыны.
Ұлылық жанған жанарларының түбінде
Бар сияқты еді кіреуке мұңның кірбіңі.

Толық

Телефонмен тіл қаттың маған

  • 0
  • 0

Телефонмен тіл қаттың маған,
Тіл қаттың дағы, жыладың.
Мең-зеңмін мен де, жұмбақ бір ғалам,
Жалғыздық салды сынағын.

Толық

Қарап көріңіз