Өлең, жыр, ақындар

Алатау бөктері

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 3370
Алатау бөктері –
Толған алма ағаш.
Алатау көктемі –
Ылғи қарбалас.
Алатау бұлағы –
Бұйра, бұла су.
Алатау шынары –
Шыңға бір асу.
Алатау нөсері –
Наркескен найзағай.
Шалғын өседі,
Судырлап, ғажап-ай...
Самалы еседі,
Сергек желпініп.
Сау желіп көшеді
Бұлттары жөңкіліп.
Маңғаз шыңдардың
Мақпал шапаны.
Мойыл нулары
Ойға батады.
Ойға батады
Алып тұлғамен.
Тулап жатады
Сулар жылғамен.
Шыңдары мәңгілік –
Асқақ ақ отау.
Сұлулық сандығы –
Алатау, Алатау!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арылу

  • 0
  • 0

Тәубаңа мені түсірші, Өмір,
Таупиық маған берсеңші!
Тазалығымды түсінсеңші, Өмір,
Сенбесе де ешкім, сен сенші!

Толық

Бір көкек биыл сұңқылдап көктем шықпастан

  • 0
  • 0

Бір көкек биыл сұңқылдап көктем шықпастан,
Зарыға жүріп, сыңарын тауып жұптасқан.
Екеуі сосын көрінбей кеткен біраз күн
Ұядан шықпай үпілдірік пен мүк басқан.

Толық

Тобық

  • 0
  • 0

Құдаша қыз маған бір тобық берген,
Сұраған соң тобығын тауып бергем.
– Не қалайсыз, – деген ол меселімді
Қайтара алмай тұрса да қауіптенген.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар