Өлең, жыр, ақындар

Алатау бөктері

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 3060
Алатау бөктері –
Толған алма ағаш.
Алатау көктемі –
Ылғи қарбалас.
Алатау бұлағы –
Бұйра, бұла су.
Алатау шынары –
Шыңға бір асу.
Алатау нөсері –
Наркескен найзағай.
Шалғын өседі,
Судырлап, ғажап-ай...
Самалы еседі,
Сергек желпініп.
Сау желіп көшеді
Бұлттары жөңкіліп.
Маңғаз шыңдардың
Мақпал шапаны.
Мойыл нулары
Ойға батады.
Ойға батады
Алып тұлғамен.
Тулап жатады
Сулар жылғамен.
Шыңдары мәңгілік –
Асқақ ақ отау.
Сұлулық сандығы –
Алатау, Алатау!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мойындау мен мойындату

  • 0
  • 0

Сүймейсің мені,
Айтпаймын саған бұл сырды...
Айтатын болсам егерде,
Асқар шың болсам шөгем де,

Толық

Көктемгі қара жаңбырлар, қашан жауасыңдар

  • 0
  • 0

Көктемгі қара жаңбырлар, қашан жауасыңдар,
Қырлардың көгін өсіріп, көңілін ашар дауасыңдар.
Қара жер қатаяр еді, аспанның нұры
Жасыл шалғындарменен жасауламасаңдар.

Толық

Көңіл

  • 0
  • 0

Ұйқым қашып, ұйпалап едім жастықты,
Зауқайыр зауқы ұйтқыған көңіл бастықты.
...Ақ боран соқса, ащы ұлып алып аш қасқыр,
Қанталап көзі ойлайтын еді қастықты.

Толық

Қарап көріңіз