Өлең, жыр, ақындар

Жара

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 789
Көршімізде тұрды бір тарлан солдат,
Иығына сұм соғыс салған салмақ.
Дәм бұйырып әйтеуір туған жерге
Тірі оралған жарты әлем, жалған шарлап.
Омырауында көп емес орден-медаль,
Иығында жұлдыз жоқ менмұндалар.
Қатардағы, кәдімгі қарапайым
Мұндай атақ, әрине, әркімде бар.
Әркімде бар жарақат бар мұнда да,
Әлі күнге сыздайды әрбір жара.
Соғыс салған жараның жалғыз емі
Тазалығы солдаттық Ардың ғана.
Бұл да солай, жазылған сол емменен,
(Табиғат қой жасаған шебер деген).
Басқа ажалдан өледі, енді ойы жоқ
Соғыс салған жарадан өлем деген...
Соғыс салған жарадан енді өлмейді,
Ауруға ем бар. Аяныш емделмейді.
Соғыс салған жараның сыздауына
Ешбір ауру, аяныш тең келмейді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ көйлек

  • 0
  • 0

Қаладан маған әкелген көкем ақ көйлек,
Жұп-жұқа сәтен, өзіме ғана шақ көйлек.
Ойлайтын едім, дәл мұндай мата жоқ қой деп,
Киер ем күнде...

Толық

Ғайыптан тайып

  • 0
  • 0

Екеуің егер ғайыптан тайып жолықсаң,
Ғашық боп қалсаң және де содан қорықсаң.
Кездескің келіп, жүздескің келіп тарықсаң,
Және де соған мүмкіндік болмай зарықсаң.

Толық

Шалғындар әбден орылып, орны қалған мезгілде

  • 0
  • 0

Шалғындар әбден орылып, орны қалған мезгілде
Шашадан шыққа малынып, қоңыр қырларды кездің бе?
Тозбаған жердің топырағы жатыр ма екен бозарып,
Туған жеріңді осы сәт сағынғаныңды сездің бе?!

Толық

Қарап көріңіз