Өлең, жыр, ақындар

Жара

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 717
Көршімізде тұрды бір тарлан солдат,
Иығына сұм соғыс салған салмақ.
Дәм бұйырып әйтеуір туған жерге
Тірі оралған жарты әлем, жалған шарлап.
Омырауында көп емес орден-медаль,
Иығында жұлдыз жоқ менмұндалар.
Қатардағы, кәдімгі қарапайым
Мұндай атақ, әрине, әркімде бар.
Әркімде бар жарақат бар мұнда да,
Әлі күнге сыздайды әрбір жара.
Соғыс салған жараның жалғыз емі
Тазалығы солдаттық Ардың ғана.
Бұл да солай, жазылған сол емменен,
(Табиғат қой жасаған шебер деген).
Басқа ажалдан өледі, енді ойы жоқ
Соғыс салған жарадан өлем деген...
Соғыс салған жарадан енді өлмейді,
Ауруға ем бар. Аяныш емделмейді.
Соғыс салған жараның сыздауына
Ешбір ауру, аяныш тең келмейді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкені сағынамын

  • 0
  • 0

Әкем дүние салды...
Артында бір шаңырақ – бір үй қалды.
«Сырқатым бар» деуші еді сыпайылап,
Көзін жұмбай, тіріде кім иланды?..

Толық

Жұмбақ заң

  • 0
  • 0

Оң қабағыңмен қарайсың маған,
Сол қабағыңмен қарайсың маған
Оңға басса деп ойлары.
Талай мақтаған, талай сынаған,

Толық

Жер бітінде жарық сәуле бар екен ғой, бар екен

  • 0
  • 0

Жер бітінде жарық сәуле бар екен ғой, бар екен,
Мен түндермен көп тілдестім, ол – қарабет, қара екен.
Жарық сәуле, саған құмар барлығы,
Мен де сенен бір жақсылық дәметемін, дәметем.

Толық

Қарап көріңіз