Өлең, жыр, ақындар

Жара

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 852
Көршімізде тұрды бір тарлан солдат,
Иығына сұм соғыс салған салмақ.
Дәм бұйырып әйтеуір туған жерге
Тірі оралған жарты әлем, жалған шарлап.
Омырауында көп емес орден-медаль,
Иығында жұлдыз жоқ менмұндалар.
Қатардағы, кәдімгі қарапайым
Мұндай атақ, әрине, әркімде бар.
Әркімде бар жарақат бар мұнда да,
Әлі күнге сыздайды әрбір жара.
Соғыс салған жараның жалғыз емі
Тазалығы солдаттық Ардың ғана.
Бұл да солай, жазылған сол емменен,
(Табиғат қой жасаған шебер деген).
Басқа ажалдан өледі, енді ойы жоқ
Соғыс салған жарадан өлем деген...
Соғыс салған жарадан енді өлмейді,
Ауруға ем бар. Аяныш емделмейді.
Соғыс салған жараның сыздауына
Ешбір ауру, аяныш тең келмейді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір шаңырақ туралы баллада

  • 0
  • 0

Бейшара кемпір ән салған:
– Домбырам басы дың-дың-ау,
Фашистер өлсін мың-мың-ау,
Ақ түңдігімнің желбауын

Толық

Ертіс пен Есіл

  • 0
  • 0

Қара бір көздер еңіреген,
Егілсе кешу туған.
Дала бір кезде еміренген
Ертіс пен Есіл туған.

Толық

Ақын мен ақ қағаз

  • 0
  • 0

Ақ қағаздың отырды ақын алдында,
(Ақ қағаз ғой оған талан, тағдыр да!)
Дастарқандай жатты ақ қағаз жаюлы,
Ал, айтып көр,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер