Өлең, жыр, ақындар

Жара

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 882
Көршімізде тұрды бір тарлан солдат,
Иығына сұм соғыс салған салмақ.
Дәм бұйырып әйтеуір туған жерге
Тірі оралған жарты әлем, жалған шарлап.
Омырауында көп емес орден-медаль,
Иығында жұлдыз жоқ менмұндалар.
Қатардағы, кәдімгі қарапайым
Мұндай атақ, әрине, әркімде бар.
Әркімде бар жарақат бар мұнда да,
Әлі күнге сыздайды әрбір жара.
Соғыс салған жараның жалғыз емі
Тазалығы солдаттық Ардың ғана.
Бұл да солай, жазылған сол емменен,
(Табиғат қой жасаған шебер деген).
Басқа ажалдан өледі, енді ойы жоқ
Соғыс салған жарадан өлем деген...
Соғыс салған жарадан енді өлмейді,
Ауруға ем бар. Аяныш емделмейді.
Соғыс салған жараның сыздауына
Ешбір ауру, аяныш тең келмейді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Атақ

  • 0
  • 0

Баяғыда көп қазақ Мекке барған,
Шығындалған, шашылған, көп тоналған.
Байлық шашып қажылық атақ алған,
Атақ болған ақылы жеткен арман.

Толық

Жалбыз туралы жыр

  • 0
  • 0

Екеуміз сол көктемді сағынармыз,
Сағыныш – сары бояу, қанығармыз.
Сарыөзек сайға шығып, қайда құрып
Кетті екен, қаймағы іріп сары жалбыз?

Толық

Шаштым, төгілдім, шайқалдым

  • 0
  • 0

Шаштым, төгілдім, шайқалдым,
Жастық буы бар «сайтанның»
Уын ұрттадым, уыт қайтардым.
Буы биледі, уын ұрттадым

Толық

Қарап көріңіз