Өлең, жыр, ақындар

Жара

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 591
Көршімізде тұрды бір тарлан солдат,
Иығына сұм соғыс салған салмақ.
Дәм бұйырып әйтеуір туған жерге
Тірі оралған жарты әлем, жалған шарлап.
Омырауында көп емес орден-медаль,
Иығында жұлдыз жоқ менмұндалар.
Қатардағы, кәдімгі қарапайым
Мұндай атақ, әрине, әркімде бар.
Әркімде бар жарақат бар мұнда да,
Әлі күнге сыздайды әрбір жара.
Соғыс салған жараның жалғыз емі
Тазалығы солдаттық Ардың ғана.
Бұл да солай, жазылған сол емменен,
(Табиғат қой жасаған шебер деген).
Басқа ажалдан өледі, енді ойы жоқ
Соғыс салған жарадан өлем деген...
Соғыс салған жарадан енді өлмейді,
Ауруға ем бар. Аяныш емделмейді.
Соғыс салған жараның сыздауына
Ешбір ауру, аяныш тең келмейді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаманатқа жоламан, жаманатқа

  • 0
  • 0

Жаманатқа жоламан, жаманатқа,
Жазығым жоқ, сен маған жала жаппа!
Алтын жүзік қолыңа салу үшін
Мен біреуді оқталман тонамаққа.

Толық

Қара теңіз

  • 0
  • 0

Зіп-зілдей денем, сүйегім сыздап, сынық па,
Жығылғандаймын жұд
ырық пенен сырыққа.
Қажыдым, білем, қай жаққа барып дем алам,

Толық

Жастық

  • 0
  • 0

Көктемгі бір өзеннің тасқынымысың
Көбігін көкке ататұғын көкек айында.
Жаз алыс...
Аптабы сорып бастығу үшін

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар