Өлең, жыр, ақындар

Түйебай өлгенде әйеліне айтқан көңіл қосы

  • 20.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1505
Құлақ қой, қайғы ішінде қалған жеңге,
Бар ма лаж, өкінгенмен, біткен демге?!
Қайғысы қайтыс болған марқұм ердің,
Сен түгіл, сырт ағайын, батты елге!
Ой тауып Өмекеңе беретұғын,
Ұқсас еді бұлт шөгетін биік белге.
Қалпы осы қалайда да болғаннан соң,
Ұқшалған дүния — сағым, өмір - желге.
Көшетін күні ертең керуенбіз,
Қос тігіп қонақтауға құба шөлге.
Жақанға жаратылып келгеннен соң,
Қан жұтып қамықпаған қай бір пенде?
Ата-ана, аға-іні, ұл менен қыз,
Алланың аманаты болса пенде.
Болат бол болған іске, босаң тартпай,
Орнында отын жағып отыр, көн де.
"Бұл нәубет бізге - дағы болады - ау", - деп,
Бәндәлік бажай қылып, кеуліңді өн де.
Ақ досы — Қабибулла сәруарды,
Үлгі ету — өте керек осы жөнде.
Қалмаған қыздан басқа онан да ұрпақ,
Дүниядан өмір бітіп өтерінде.
Келеді әлі ұрпағы қыздан болған,
Замана найыбы боп неше пенде.
Ғибрат ақылың болса алып мұнан,
Демей-ақ: "Кемшіліктің бәрі менде!"
Тілегін тілеп қалған екі жастың,
Ерте, кеш ет шүкірлік, болмай делбе.
Шат қылар майданында мәқшардың,
Қыдыр Хақ қауыштырып кәусар көлде!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тоқсанбай ақынға

  • 0
  • 0

Жаманның жақсы шыдар табасына,
Қолайсыз қоймас құлақ намасына.
Кемістік күндегенмен келе қоймас,
Ол ердің яки бақыт, я басына.

Толық

Жүсіпбайға

  • 0
  • 0

Қадірден хат жолдадым Жүсіпбайға,
Ер едің ойы терең, тілі майда.
Сонда да себебі не, сөйлеші өзің,
Қинадың: "Қиял жаз!" - деп қысаң жайда?

Толық

Өнерден өнеді не өлім барда

  • 0
  • 0

Өнерден өнеді не өлім барда,
Үй түзеу ұнамайды көрің барда.
Қаңғуың, қойың бақпай — қолайсыз іс,
Аңдыған жан-жағыңнан бөрің барда.

Толық

Қарап көріңіз